Drugi tom „Ligi Sprawiedliwości” ponad wszelką wątpliwość udowadnia, że Bryan Hitch nie powinien brać się za pisanie komiksowych scenariuszy, a pozostać jedynie przy ich rysowaniu. Mamy tutaj kolejne dwie historie w których bohaterowie stawiają czoła jakimś absurdalnym zagrożeniom, z których pierwsze nie zostało należycie zidentyfikowane, a geneza drugiego jest tak porażająco głupia, że aż chce się wyć. Podejmowane przez scenarzystę próby rozwinięcia rysów charakterologicznych postaci palą na panewce ze względu na pretensjonalne dialogi oraz płytkie emocje. Ostatecznej oceny nie poprawia nawet oprawa graficzna tego komiksu, która nie jest taka zła, ale jej przyzwoitość to za mało, by wygrzebać ten komiks z głębokiego szajsu, w które wpakował go Bryan Hitch. Nie dajcie się urobić, zalecam rychłą ucieczkę na sam widok okładki tego albumu! https://comicbookbastard.blogspot.com/

To dopiero 2 tom serii Odrodzenie Ligii, a tendencja spadkowa jest naprawdę wysoka. Infantylny scenariusz, bezsensowne i chaotyczne zwroty akcji, często bezmyślne dialogi. Nie wiem do czego zmierzają scenarzyści, ale to na pewno nie jest dobry kierunek. Jedna, jeśli nie ta najbardziej, z najsłabszych pozycji Odrodzenia. Odradzam zakupu. Sklep Gildia jak zwykle bez zarzutu.

Nie rozumiem słabych ocen. Nie jest to pozycja wybitna ale na pewno lepsza od marvelowskich gniotów.

Jako fan JL, który przeczytał sporo komiksów o tej drużynie, w tym te z New 52, postanowiłem... ominąć pierwszy tom z Odrodzenia ze względu na bardzo słabe opinię o serii Briana Hitcha., który przejął pałeczkę po Johnsie. Minęło trochę czasu, sprawdziłem większość tytułów z nowej inicjatywy DC i większość mi się spodobała, więc dałem też szansę serii JL z Rebirth, włączając się przy okazji tomu drugiego. Jest aż tak źle? Hmmm, tragedii nie ma, przeczytałem to i nadal żyję, o czym świadczy moja recenzja, ale to nie jest dobry komiks. Co najwyżej ,,może być. To, co od razu rzuca się w oczy to dość przeciętna szata graficzna i bardzo wymuszone, oczywiste i nienaturalne wypowiedzi postaci przez większość komiksu. Tom to w sumie 2 historie. Zarówno pierwsza i druga ukazuje, jak łatwo można manipulować bohaterami. Czy to za pomocą jakiejś istoty wywołującej lęk, wściekłość i chęć ukończenia żywota członków Ligi, czy też za pomocą wirusa, zaprogramowanego przez dziewczynkę. Także, nie ma lekko. Gdy tylko herosi wyjdą z jednych tarapatów, pakują się w kolejne, przez co zostaje niewiele czasu na pokazanie ich ludzkiej strony (poza dziwną randką Flasha i Jessici Cruz). Z początku, całość strasznie się wlecze, ale muszę przyznać, że im dalej, tym miałem więcej frajdy z oglądania czystej nawalanki z zainfekowanymi kolegami z zespołu i złoczyńcami, chcącymi wziąć nagrodę za pokonanie Ligi Sprawiedliwości. Skala zniszczeń jest spora, szczególnie pod koniec. Myślę, że gdyby Supek tam był, uporaliby się szybciej z przestępcami, a tak, byli zmuszeni nawet jednego poważnie połamać lub nawet zabić (Serio, ile waży Giganta? Ten gość już potem się nie podniósł, więc... JL nie zabija?) W gruncie rzeczy, kończy się dobrze, bo ocalili jedną rodzinę i ewakuowali szkołę. Także, jest wiele lepszych komiksów z Odrodzenia, a jeśli ktoś szuka dobrej serii o JL, to polecam run Geoffa Johnsa. Mimo wszystkich wad, ten tom daje jako-taką rozrywkę, ale raczej nie zapamiętam go na długo.

Fabuła to kompletny stek bzdur,a rysunki są średnie .Nie kupujcie tej serii!