Czyli zapewne Sąd nad Gotham też będzie? Najpierw Ostatnie łowy Kravena, Weapon X, potem Lobo, Rogaty bóg. Tylko się cieszyć. Co prawda scenariusz średni, podobnie jak w przypadku Lobo, ale to bez wątpienia bardzo miłe, kiedy komiksy czytane w podstawówce i liceum wracają na kredzie (nie licząc Sądu oczywiście), w twardej oprawie i wydane z szacunkiem dla języka polskiego. W przypadku Tm-Semic polszczyzna leżała zupełnie - podobnie jak niektórzy krzyżem w proteście przeciwko Supermanowi z Cavilem, bo nie taki jak przywykli. Teraz można poczuć się docenionym w swoich najwcześniejszych fascynacjach, doczekawszy się, że ktoś wydaje komiksy tak, jak się je wydawać powinno. Na szczęście należę do tego rocznika, którego przedstawiciele mogą stwierdzić, że rynek komiksowy w Polsce dorósł wraz z nimi. Bo gdyby to nadal było na poziomie Tm-Semic, z całym szacunkiem i sentymentem, to już dawno by trzeba było stwierdzić, że na takie podejście jest się za starym i przerzucić się całkowicie na wydania oryginalne. Na szczęście do tego nie doszło.

Wydanie zwiera 4 historie z Batmanem i Dreddem, z czego najbardziej zapadającą w pamięć jest pierwsza - "Sąd nad Gotham" (dzięki specyficznym ale świetnym rysunkom) oraz czwarta - "Uśmiech śmierci" gdzie mroczni sędziowie łączą siły z Jokerem. Fabuła we wszystkich częściach jest uproszczona i stanowi tylko pretekst do nawalanki, której oglądanie daje sporo radochy fanom obydwu postaci. Dobrze zaprezentowano różnice w postawach dredda oraz gacka, różnorodni przeciwnicy (np. Strach na Wróble, Riddler) i postacie drugoplanowe (np. Anderson) zostają sprawnie wprowadzeni, a style graficzne (głównie w 1 i 2 części) naprawdę cieszą oko . Na plus też można zaliczyć crossover z Lobo, który mimo że jest zapełniony bezmyślną akcją i chaosem (bo na co komu fabuła) to przyjemnie się go czyta.

Klasyczne historie z lat 90-tych , wstyd nie znać ,,ale jakbym miał się czepiać " Sąd nad Gotham" ma miejscami porozmywane kadry , ogólnie w porównaniu ze starym wydaniem Tm Semic kolory jakby o jeden ton jasniejsze... dziwny wybór edytora z końcową historią z Lobo , która mimo ,że całkiem sprawnie napisana , nadaje się raczej na inn ą kompilację przygód Dredda ,,, Mimo to jest dobrze , fajnie to i owo znów przeczytać , pozostałe historie również trzymają poziom ...

Ten album bardziej się ogląda niż czyta. Opowieści są co najwyżej średnie i schematyczne. Ale z sentymentu i dla mistrzów Brytyjskiego komiksu.

Dwa wydania wspolnych przygod egzekutora z Mega City One i Mrocznego Rycerza mielismy okazje juz poznac dzieki TM-Semic i Egmontu. Teraz ponownie Egmont umozliwil to ponownie dajac to wszystko nam w jednym wydaniu dokladajac dwie dodatkowe historie Batman/Judge Dredd niepublikowane wczeniej w PL. Plus powtorka Lobo/Judge Dredd. Kazda z historii jest prosta fabularnie, przewidywalna do bolu, z humorem i swietnymi rysunkami. I o to chodzi. Przynajmniej w tych tomach. Ja nie doszukiwalem sie niczego wiecej ani nie oczekiwalem innej konwencji komiksu. Komiks mimo 3 powtorek i tak wart kupienia. Polecam!!! Sklep Gildia na medal.

Sąd nad Gotham - rozmytych rysunków nie wybaczę! Szkoda że Egmont idzie w ilość a nie w jakość. Dobrze że mam stare wydanie od TM Semic i mogłem porównać bo coś mi nie pasowało podczas lektury. Porównajcie proszę np. strone 26 i bedziecie wiedzieć o czym mowa. Wstydź się Egmoncie! Takiemu wydawcy to po prostu nie przystoi. Poza tym komiks rarytas :) Brać w ciemno.

Choć tytuł i okładka wskazują na to, że całość poświęcona jest spotkaniom Batmana i Sędziego Dredda, to w ostatniej historii mamy do czynienia z Lobo, a nie Gackiem. Taki drobny szczegół. Cały album składa się w sumie z 5 historii, z czego 3 w pewnym stopniu się ze sobą łączą. Pierwszą czyta się całkiem dobrze, jest bardzo ciekawie narysowana, choć niedługa. Druga bardzo odbiega graficznie od poprzedniej i fabularnie jest średnia. Trzecia posiada podobne rysunki, co pierwsza i pokazuje ciekawą sytuację, w której obaj panowie muszą walczyć przeciwko innym twardzielom. Szkoda, że to iluzja, ale dobrze się czytało. Czwarta część tomu odwołuje się bezpośrednio do drugiej, choć rysunkowo współgra z 1. i 3. To chyba najlepsza i najbardziej pokręcona historia, w której wreszcie Batman i Dredd stanowią zgrany zespół, gdy trzeba pokonać kilka demonicznych sędziów i Jokera. Jest to również najdłuższy fragment albumu. Ostatnia historyjka nie ma żadnego wspólnego mianownika z poprzednimi, oprócz Dredda. W sumie, jest średnia, zarówno pod względem historii i rysunków. Ostatecznie, dostajemy 3 naprawdę dobre kawałki i 2 lekkie zapychacze, co i tak daje naprawdę solidny album. Polecam fanom Batmana, Dredda, starszych komiksów z 90-tych i każdemu, kto chce sprawdzić, jak można w ciekawy sposób pokazać team-up dwóch różnych postaci. Poza tym, same rysunki to kolejny powód do sięgnięcia po komiks. Polecam.