Historie z Legends of the Dark Knight to dla mnie kwintesencja dobrego komiksu z Batmanem - historie z początków jego działalności, gdzie Batman jest detektywem, Gotham jest tak mroczne, jak być powinno, a żaden z autorów nie męczy buły przez kilkanaście/kilkadziesiąt zeszytów. Tym razem dostajemy dwie opowieści w których Gacek konfrontuje się z szalonym psychiatrą Hugo Strange'm. Co ciekawe, druga część, która powstała po dekadzie, wydawałoby się, że będzie niepotrzebnym odcinaniem kuponów, okazała się być jeszcze lepsza od pierwszej, dojrzalsza i doskonalsza - w dodatku robi z Scarecrow, to co swego czasu, Moore zrobił z Jokerem w Zabójczym żarcie, a Milligan z Ridlerem w Mrocznym Rycerzu Mrocznego Miasta 😮 Zdecydowanie must have!

Batman: Łowy to komiks, który przenosi nas do czasów, gdy Batman nie był jeszcze doświadczonym herosem, ale młodym, zdeterminowanym mścicielem, który dopiero uczy się swojego fachu. Obserwujemy, jak Bruce Wayne stawia pierwsze kroki jako Batman, jak testuje swoje granice, popełnia błędy i uczy się na nich. Widzimy, jak rodzi się legenda, jak kształtuje się Mroczny Rycerz, którego znamy i kochamy. Mroczny Rycerz mierzy się tu z całą galerią złoczyńców, zarówno tych znanych, jak i trochę mniej popularnych. Na pierwszy plan wysuwa się doktor Hugo Strange, psychopatyczny geniusz, który stanowi dla Batmana nie tylko fizyczne, ale i psychiczne wyzwanie. Oprócz Strange’a, Batman musi również stawić czoła takim złoczyńcom jak Strach na Wróble czy tajemniczy mściciel znany jako Nocna Zmora. Każdy z nich wnosi do historii zarówno coś ciekawego, jak i dynamicznego i stanowi dla Batmana nowe wyzwanie zmuszającego go do osobistego rozwoju. Album ten to nie tylko historia o walce ze złoczyńcami, ale również o relacjach i dylematach, z którymi musi się zmierzyć Batman. Widzimy, jak kształtuje się jego relacja z komisarzem Gordonem, jak rodzi się między nimi wzajemne zaufanie i szacunek, jak sam Batman powoli się rozwija. Doug Moench bardzo płynnie i ciekawie wplata w fabułę konsekwencje braku doświadczenia Batmana, co skutkuje jego błędami. Poznajemy tu również Catwoman, która w tym komiksie odgrywa ważną rolę. Jej relacja z Batmanem jest skomplikowana, pełna napięcia i niejednoznaczności. Moench zgrabnie balansuje między tymi relacjami, dodając historii głębi i emocjonalnego ładunku. To właśnie te relacje, te interakcje z innymi postaciami, czynią Batmana bardziej ludzkim, bardziej zrozumiałym. Widzimy, że za maską Mrocznego Rycerza kryje się człowiek, który pragnie akceptacji, zrozumienia i, być może, nawet przyjaźni. Zalety albumu to jedno, ale trzeba również przyjrzeć się pewnym wadom tytułu. Album dzieli się na dwie części (zebrane w albumach Prey i Terror). Pierwsza część (Prey) jest naprawdę ciekawa, angażująca i nawet w kilku momentach zaskakująca. Druga część komiksu niestety robi się bardziej sztampowa i nastawiona na większą ilość akcji. Nadal jest to solidny kawał superbohaterskiej lektury, ale pewna schematyczność powoduje, że czujemy tu pewne braki. Można mieć tu również pewne zastrzeżenia do większego skupiania uwagi autora na mniej istotnych kwestiach przy słabszym rozwinięciu innych ciekawszych wątków...