Walka o letnie dni trwa. Już dwunasty tomik, czasu coraz mniej, zagrożenie coraz większe i w ogóle, ale autor wykorzystuje ten niewielki pozostały mu czas do maksimum. No i fajnie, bo tego tej opowieści trzeba. Dobrego żonglowania uciekającym czasem, a zarazem sporej umowności w wykorzystywani tego, co się dzieje, kiedy dzieje i jak mało jeszcze tego dziania się zostało. A poziom jest zachowany, zabawa znakomita jak zawsze, a wszystko to ani przez moment nie zawodzi. A i jeszcze ma w sobie sporo klimaty i uroku.

Im finał jest bliżej, tym zawarte w mandze treści stają się coraz bardziej ekscytujące. Przekona się o tym każdy, kto sięgnie po dwunastą odsłonę serii. W tomiku tym mamy okazję zobaczyć poczynania Shinpeia podczas dziewiątej pętli i jego starania wskrzeszenia Ushio. Bohaterowie ruszają również na ostateczną konfrontację z Heinei jego poplecznikami. Zdecydowanie na każdej stronie mangi coś się tutaj dzieje, a wydarzenia mocno trzymają w napięciu. Shinpei i jego sojusznicy wykorzystują wszystkie swoje umiejętności i strategie, aby pokonać cienie. Oprócz akcji autor skupia się także na temacie przyjaźni, miłości i poświęcenia dodając do widowiskowości porcję dramatyzmu i emocjonalności. Bliskość finału oznacza także odkrywanie kolejnych sekretów wyspy. Dowiadujemy się tu jeszcze więcej o przeszłości cieni i o tym, jak są one powiązane z Shinpeiem i Ushio. Wszystko to podane jest w takiej formie, że w finałowym tomiku możemy zostać ponownie naprawdę mocno zaskoczeni.