Losów Moriarty’ego, największego wroga Sherlocka Holemsa, ciąg dalszy! Zabawa z pierwszym tomem okazała się nawet lepsza, niż sądziłem, więc po drugi – jako fan pierwowzoru – sięgnąłem z tym większą ochotą. I muszę przyznać, że ta seria naprawdę jest udana i ma zadatki na coś ciekawszego, niż się początkowo wydawało.

Początek części drugiej rozpoczyna się od dość mocnego fabularnego uderzenia. William, który przybył do Londynu na zaproszenie swojego starszego brata, zostaje nagle uprowadzony. Nie powinno być dla nikogo zaskoczeniem, że jest to część jego planu, który pozwoli pozbyć się organizacji handlującej narkotykami i jednocześnie zrobić kolejny krok w stronę realizacji marzeń o zmianie świata. Po takim wstępie bracia wyruszają w rejs luksusowym statkiem. Nie jest to jednak wycieczka mająca na celu rozrywkę i odpoczynek. Ich celem jest hrabia Blitz Enders, który dopuścił się wielu strasznych zbrodni i pora, aby za nie odpowiedział. Na scenie pojawia się również nikt inny jak sam Sherlock Holmes, którego bystry umysł fascynuje Williama, stając się jednocześnie dla niego potencjalnie groźnym przeciwnikiem. Obok niego w historii pojawia się również kilka innych znanych z twórczości Arthura Conana Doyle'a postaci, które powinny odgrywać w fabule znaczące role. Całość tomiku drugiego zawiera sporą ilość intryg i kilka zaskakujących zwrotów akcji, które powinny zadowolić czytelników. Można również doszukiwać się w poszczególnych elementach historii głębszego ich znaczenia. Najważniejsze są tutaj jednak postacie, na czele ze znanym detektywem. Sherlock Holmes podobnie jak William jest obdarzony niesamowitym umysłem. W mandze twórca postanowił jednak trochę odmienić jego oblicze i nadać mu wyraźne dozy nietuzinkowości (może nawet lekkiego szaleństwa). Sprawia to, że jest to postać dobrze zapadająca w pamięć jak na głównego oponenta Moriarty'ego przystało.