*PLUSY: Nie ma.*MINUSY: Scenariusz, kreska.*WERDYKT: Dno to mało powiedziane, Wojciech Stefaniec niewątpliwie Picasso tej serii, zostanie zapamiętany jako malarz, na pewno nie jako rysownik komiksów :-). Następną rzecz, którą wymaluje ten pan w "Wydziale 7", ja na pewno nie kupie :-). Pobyt w zakładzie psychiatrycznym podporucznika Wilka w dalszym ciągu nie wyjaśnia nam niczego z fabuły, którą zapoczątkowano w "Letnikach". Powstaje pytanie, po co był napisany ten scenariusz, no bo nie do preludium czegoś większego :-). Tego czegoś wielkiego jak na razie nie widać, dziewiąty odcinek, który nie spina się w jedną spójną całość drugiego sezonu, sezou, który miała to wyjaśnić i przedstawić cały obraz drugiej serii. Na razie mi się to nie składa :-). Mam wrażenie, że scenarzyści chcą mnie zniechęcić do serii, którą, w dalszym ciągu chcę kupować, oczywiście wszystko ma swoje granice :-). I znowu muszę się powtórzyć. Sukces tej i innej serii zależy od dobrych rysowników, dobra kreska udźwignie każdy scenariusz, słaba na pewno nie. Co nie oznacza, że scenariusz jest małoistotny. Ostra weryfikacja scenariusza i kreski, przed wydaniem. Próbować z innymi dobrymi rysownikami, Krzysztof Budziejewski, Arkadiusz Klimek, Grzegorz Kaczmarczyk, to rysownicy, na których trzeba postawić. Gwiazdka za chęci :-).

Jeden z najlepszych odcinków serii. Przykład idealnej symbiozy scenariusza i warstwy graficznej. Całość akcji rozgrywa się szpitalu psychiatrycznym, a Wojciechowi Stefańcowi znakomicie udało się oddać stany emocjonalne i sposób postrzegania rzeczywistości przez pacjentów. Mamy tu zarówno odwołania do malarstwa postimpresjonistycznego jak i do klasyki komiksu (Azyl Arkham!). Zakończenie sprawia, że z niecierpliwością czekam na kolejne zeszyty!