Kolejna odsłona przygód szlachetnego rycerza i jego giermka. Kapitalna zabawa od samego początku (!!!), jak tylko rycerz próbuje nauczyć swego giermka światowych manier i robienia bronią. Świetne studium charakterów i zachowań wszelkiej maści istot, jakie można spotkać w literaturze fantasy. A w tym komiksie pojawia się ich cała plejada: rycerze, krasnoludy, ogry, elfy, smoki, harpie, magowie, zombie, ghule, topielcy, wisielcy, strzygi, szkielety ... a nawet dżiny. Tym razem głównym bohaterem staje się giermek, a to za sprawą wypadku podczas bitwy: otóż mag wrogiej armii przypadkiem trafia wprost do głowy nieszczęsnego rycerskiego sługi. Sytuacja obydwu komplikuje się przez to strasznie: giermek sporo zyskuje na "koncepcie" a mag szuka sposobu, jak się z głowy prostaczka uwolnić. Czasem powoduje to wielce nieprzyjemne zdarzenia i często-gęsto gmatwa rzeczywistość i plany ich obu. Podobnie, jak w poprzednim komiksie ("Triumwirat: Smok"), komizm sytuacyjny i słowny to po prostu PEREŁKA!!! Znów obśmiewane są, w sposób naprawdę inteligentny i nasycony wieloma aluzjami, ludzie i nieludzkie wady, słabości, zachowania czy motywacje, pycha, naiwność i zwyczajna głupota. Wizja Piekła i kłopotów i trudności, na jakie są w codziennych zmaganiach o dusze narażeni jego rezydenci, Śmierci, Królestwa zombie - istne arcydzieła!!! Ubawiłem się setnie!!! Warstwa graficzna i kolorystyka - jak poprzednio (w "Smoku"): doskonale współgrają z prześmiewczą konwencją komiksu.

Zachęcony świetną recenzją w końcu dokonałem zakupu i ani trochę nie żałuję. Sklep spisał się, komiksy w bardzo dobrym stanie, świetnie zapakowane. Natomiast sam Triumwirat zaskoczył mnie pozytywnie, bardzo zabawny, całkiem dobrze narysowany, styl pasuje do opowieści, fabuła jest tylko dodatkiem ale jest interesująca. Wiele zabawnych nawiązań do historii, literatury, gatunku fantasy, do tego cały tom jako jedyny jest kolorowy (trochę zaskakujące, bo pierwszy jest częściowo, drugi w całości kolorowy, ostatni jest czarno-biały) co jest zaletą dla warstwy estetycznej. Ten tom uważam za najlepszy. Polecam.

Powieściowy „Triumwirat”, co wspominałem już przy okazji pierwszego tomu tej opowieści, należy do nielicznych lubianych przez mnie polskich dzieł z gatunku humorystycznej fantasy. Świetnie bawiłem się przy tej książce, świetnie też bawię się przy komiksowej adaptacji za scenariusz której odpowiada sam autor. W końcu opowieść dostarcza dużo humoru, dużo akcji i w znakomity sposób bawi się motywami gatunkowymi.