Aż szkoda, że to ostatnia część przezabawnych perypetii szlachetnego rycerza i jego giermka :( I znów od samego początku, już od pierwszej ilustracji i tekstów, uśmiech towarzyszy czytaniu tego komiksu. I tak jest do samego końca (chociaż może los barda budzi raczej współczucie :( (?) Bohaterowie wpadają w niemałe tarapaty, gdy zostają porwani przez krasnoludy, które chcą ich wykorzystać do rozwiązania problemu istnej plagi fałszywych księżniczek przemienionych w żaby (a właściwie wyratowania tej jedynej prawdziwej) - kapitany pomysł na zaadaptowanie baśniowego motywu księżniczki zaklętej w płaza! Sprawę, za pomocą różnych podstępów i sztuczek oraz układów i układzików, mniej lub bardziej finezyjnych, doprowadza do szczęśliwego zakończenia rezolutny giermek. Znów pojawia się postać maga (znanego z poprzedniej części), który, jak się okazuje niezbyt szczęśliwe wyszedł na finale wcześniejszej historii i teraz próbuje się jakoś wykpić z kłopotów. Giermek układa się ze Śmiercią i gromadą duchów (po poprzednim bliskim kontakcie z magiem w swojej głowie, szczęśliwy plebejusz zyskuje sam odrobinę magicznych zdolności), pomaga swemu rycerzowi, którego podstępny kniaź próbuje się pozbyć, aby zdobyć jego ukochaną (czego kniaź srodze pożałuje), a później na osobę szlachetnego woja dybie Eustachy z Bria - niepokonany okrutnik, który wszedł w kontakty z siłami nieczystymi. Historie opowiedziane są w sposób arcyzabawny!!! Humor sytuacyjny i słowny kipi z każdej strony, właściwie z każdej niemalże ilustracji. Stylizacja języka na archaiczny dodaje klimatu całości. Szkoda troszkę, że tym razem w kolorystyce czarno-białej: czerwone z przepicia nosy, podbite oczy, czerwone z gniewu czy zielone od choroby twarze wnosiły wiele treści bez używania słów. Całość jednak SUUUPER!!! Naprawdę nieczęsto miałem okazję czytać i oglądać coś tak śmiesznego!!!

Triumwirat (Smok, Mag, Rycerz) udowadnia jak wszechstronnym medium jest komiks, w prosty, inteligentny sposób można wykorzystać motywy popkultury aby pośmiać się i zastanowić nad ludzkim losem :) Zdecydowanie warto przeczytać wszystkie trzy tomy. Komiks dla każdego.

Jeśli nie liczyć opowieści przeznaczonych dla najmłodszych czytelników, polski komiks fantasy jest gatunkiem dość ubogim. Bo jakie dzieła można tu wymienić? „Wiedźmina”? Wszystko, co w gatunku najlepsze nasi rodacy stworzyli za granicą, na zagraniczny rynek i razem z zagranicznymi autorami („Thorgal”, „Szninkiel”, „Skarga utraconych ziem”). Wszystko? Nie do końca, bo „Triumwirat” Zaręby i Smilika to kawał dobrej opowieści graficznej w realiach fantasy (oczywiście komediowego), który dostarcza konkretnej porcji rozrywki.