Czternasty tomik „Chainsawmana”. A zarazem trzeci drugiej serii – że tak to ujmę. Bo pierwsza część zakończyła się na tomie jedenastym, nic w sumie nie wskazywało na ciąg dalszy, a tu autor wziął się, zrobił i zaserwował. No i świetnie mu to wyszło – i tak samo, i trochę inaczej. I tą ścieżką podąża nadal, rozwijając wątki, bawiąc się postaciami i dostarczając nam bezkompromisowej, szalonej i krwawej (choć tym razem nieco spokojniejszej) jazdy bez trzymanki.

Asa pragnie, aby jej relacja z Denjim weszła na nowy poziom. Oboje udają się więc na randkę do lokalnego akwarium. Cel dziewczyny jest jasny: sprawić, by chłopak się w niej zakochał i dzięki temu uczynić z niego użyteczną broń. Niestety dla Asy nic na randce nie idzie tak, jak było planowane. Nuda mija, kiedy duet ten spotyka kilku kolegów z liceum i wszyscy muszą zmierzyć się z mocą pewnego demona, który zamienia akwarium w niekończący się labirynt, z którego nie ma wyjścia. Fujimoto umiejętnie łączy tu elementy komedii, horroru i dramatu, tworząc unikalną mieszankę, która nie pozwoli czytelnikowi na nudę, gdzie nie brakuje również mocnej krwawej treści (jej jest jednak znacznie mniej niż we wcześniejszych tomach). Tym, co najmocniej wyróżnia się w tym tomie, jest rozwój postaci. Obserwujemy, jak Denji i Asa zbliżają się do siebie, jednocześnie odkrywając nowe aspekty swoich osobowości. Autor dużą uwagę poświęca tu nowym interakcjom pomiędzy postaciami, jednocześnie dając nam większą okazję do lepszego poznania nowo wprowadzonych bohaterów. Położenie nacisku na bohaterów i zachodzące pomiędzy nimi różnorakie relacje, jest doskonałą przeciwwagą do demonicznej akcji, nadaje też samej powieści powiewu świeżości. Wielbiciele mocnych scen nadal jednak znajdą tutaj coś dla siebie. Fabułą pełna jest bowiem zaskakujących wydarzeń, które trzymają w napięciu do ostatniej strony....