Są takie serie, których finału się czeka, bo chciałoby się doczytać je do końca, a już się wleką. I są takie, których finał nadchodzi nagle, za szubko, zostawiając nas pełnych niedosytu i z wrażeniem, że skończyło się za szybko. „Chainsawman” zalicza się do tej drugiej grupy i naprawdę jest mi żal, że to już ostatni tomik, bo seria była świetna, dynamiczna, porywająca i chociaż są tytuły do niej podobne, nic jej nie zastąpi.

Wiedziałam, że będzie brutalne i krwawe ALE NIE, ŻE AŻ TAK. Ale nie narzekam, manga totalnie mi siadła. Aki skończył jako moja ulubiona postać, pozostali też byli fajni. Na pewno zmianę Power wspominam dobrze, jak z początku była dla mnie tylko typiarą co wygląda jak zero two to pod koniec serii o wiele bardziej ją polubiłam. Fajny progres przeszła i dzięki temu stworzyła z Denjim i Akim bardzo przyjemną dla odbiorcy relacje. Akcja nie nudzi, i co najważniejsze jest nieprzewidywana. Aż do samego końca nie wiedziałam co mnie czeka i co najlepsze aż do ostatnich tomów nie wiedzieliśmy kto tak naprawdę jest głównym antagonistą. Naprawdę lubię historie które jak ta nie są pewne czegoś od samego początku. Uwielbiam być cały czas trzymana w niepewności i zaskakiwana. Kreska po prostu piękna, panele fenomenalne, a każdym następnym tomem coraz lepsze ujęcia mam wrażenie. Cała seria CMA skłoniła mnie do kupna kolejnej serii tego pana - Fire puncha. Jestem na 5 tomie i czekam na dalsze aż mi przyjdą ale już wiem że jest to kolejna wspaniała seria. i dodam tylko, WSZYSTCY CO TAK JAK JA PRZEZYLI WOJNE NA ŚNIEŻKI ŁĄCZMY SIĘ W BÓLU... TvT

Dziesiąta część mangi była pod wieloma względami ciekawa. Intryga mieszała się tam z emocjami i wyrazistą dawką akcji. W jedenastce Tatsuki Fujimoto postanawia iść jeszcze dalej w swojej szalonej kreatywności i dostarcza czytelnikowi dawkę mocno zapadającej w pamięć komiksowej rozrywki. Tym samym już na wstępie można więc jasno określić, że finał historii jest niesamowity od początku do końca. Fani cyklu powinni więc być mocno ukontentowani lekturą ostatniego tomu. Makima wreszcie ujawniła swoją prawdziwą naturę i pokazała wszystkim swój cel, do którego od dawna dążyła. Jej potędze nie mógł się nikt przeciwstawić. Moc Demona Piły Łańcuchowej wykorzystała ona do stworzenia świata swoich marzeń. Miejsca, w którym była ona wszechmocna i mogła decydować o wszystkim. W swoich skrupulatnych planach nie wzięła jednak ona pod uwagę niezwykłej determinacji Denjiego. Będąc na skraju szaleństwa, bohater może ponadto liczyć na pomoc bliskich sobie postaci, które wyciągną do niego przysłowiową pomocną dłoń i pozwolą mu zakończyć trwający koszmar. Sam zarys fabuły brzmi dość niesamowicie i szalenie. Przewracając kolejne strony mangi, możemy się jednak przekonać o tym, że tytuł dokładnie właśnie taki jest i na długo pozostanie on w pamięci czytelnika. Obok wyrazistej akcji autor skupia się tutaj również na wewnętrznych rozterkach wykreowanych przez siebie postaci. To właśnie w szalonej demonicznej rozwałce najlepiej widać ewolucję Denjiego, jaka nastąpiła na przestrzeni kolejnych tomów serii. Chłopak nie jest już tym samym człowiekiem co na początku swojej przygody. Dzięki całej masie różnorodnych emocji i ludzkich więzów, jakie nawiązał, zrozumiał on, że dla bliskich trzeba stawiać czoła każdej przeciwności losu. Historia kreślona tutaj przez Fujimoto zaskakująco dobrze przeskakuje pomiędzy wartką akcją do łagodnej i melancholijnej treści. Dwie fabularne przeciwności doskonale się tutaj uzupełniają, prezentując czytelnikowi głębię całego scenariusza. Jeśli chodzi o samą końcówkę tomiku, to jest ona mocno zagęszczona. Z jednej strony autor dobrze kończy pewne wątki, zamykając w ten sposób pewien etap opowieści. Z drugiej zaś pozostawia czytelnika z kilkoma otwartymi pytaniami, które mają podtrzymać jego zainteresowanie dalszą kontynuacją demonicznej opowieści.

Seria miała potencjał jak Atak Tytanów, ale go zmarnowała, wiele wątków rozwinęła i w ogóle ich nie poruszyła, ot rozwijając się bezmózgą wyrzynkę wszystkiego i wszystkich. Szkoda. Sądzę że po prostu autor ma talent do rysunku ale mały do bycia scenarzystą do planowania kilka rozdziałów w przód lub nawet tomów. Dla mnie strata potencjału, czasu i pieniędzy. Nie polecam. Dla osób którym się seria podobała, napiszę tylko że... to nie koniec. ;)