Manga była, ale się skończyła. Przynajmniej na razie i na polskim rynku, bo autor do tworzenia „Chainsawamana” wrócił. Jest anime. Mieliśmy też okazję czytać inną mangę autora, wydaną po polsku, choć już z „Człowiekiem piłą” niezwiązaną. A teraz mamy Ligh Novel. Choć w sumie bardziej to Light Short Stories. Takie do połknięcia na szybko, w przyjemnej, lekkiej i niezobowiązującej formie.

Czym tak naprawdę jest Chainsaw Man: Buddy Stories? Mamy tutaj do czynienia ze zbiorem krótkich niepowiązanych ze sobą fabularnie czterech historii. Każda z opowieści skupia się na zupełnie innych wydarzeniu i biorą w niej udział zupełnie inni bohaterowie. Nie jest to jednak pozycja, po którą może sięgnąć każdy. Light novelka jest bowiem skierowana wyłącznie do osób, które mają już za sobą lekturę mangi (ew. seans anime). Trzy z czterech dostępnych tu historii są bowiem osadzone w nurcie głównej fabuły serii i w pewnym sensie mogą stanowić dopełnienie niektórych napoczętych w komiksie wątków. Tylko jedna opowieść nie wnosi do świata nic istotnego i stanowi jedynie rodzaj ciekawego „dodatku”. Cała książka ma 172 strony, co dość bezpośrednio przekłada się na objętość poszczególnych opowieści. Nie chcę więc zagłębiać się tutaj w szczegóły fabularne poszczególnych rozdziałów. Każdy fan serii powinien móc odkrywać ich sekrety samodzielnie i czerpać z tego pełnię popkulturowej przyjemności. Wystarczy napisać, że Sakaku Hishikawa (autor LN) potrafi w pełni wykorzystać dostępne miejsce do ciekawego zaprezentowania świata wykreowanego przez Tatsuki Fujimoto i dość intensywnego zaangażowania czytelnika (do tego stopnia, że całość czyta się naprawdę w błyskawicznym tempie). Poszczególne historie (głównie ze względu na ograniczone miejsce) nie są jakoś nadmiernie rozbudowane i zaliczają się one do grona łatwych, prostych i przyjemnych w odbiorze. Znaleźć można jednak w nich sporo widowiskowości, solidną szczyptę humoru charakterystycznego dla serii czy dawkę wyrazistych emocji, które pozwolą trochę lepiej zrozumieć niektóre postacie. Znaleźć można tutaj również niestety pewne wady/niedociągnięcia i są one głównie powiązane z ograniczoną ilością miejsca. Nie ma co ukrywać, że w niektórych momentach widać, że autor był zmuszony znacznie uprościć i skrócić wymyślone przez siebie historie. Pojawiają się tu fragmenty, w przypadku których trudno nie jest odnieść wrażenia, że zostały one nagle urwane. Na całe szczęście są to naprawdę tylko jednostkowe sytuacje.