Kolejny tomik „Fire Force” w moich rękach. Czyli kolejna porcja dobrej zabawy zapewniona. Bo nawet, jeśli seria ta nie grzeszy oryginalnością, za każdym razem, gdy sięgam po kolejne jej części, bawię się naprawdę dobrze i mam ochotę na więcej. I to chyba najlepsze, co mogę powiedzieć o przygodach dzielnych strażaków.

Tomik dziewiąty to znaczące rozwinięcie wątku ósmej kompanii, która wkracza do Netheru (bazy wroga), aby zmierzyć się z nim na jego terenie. Dla czytelnika oznacza to naprawdę dużo akcji, walk i zaskakujących zwrotów fabularnych. Jeśli do tej pory dla kogoś tytuł był mało wyrazisty, a pokazana w nim „ognista” przemoc zbyt słaba, to po lekturze tej części na pewno nie będzie miał powodów do narzekania. Tomik wypełnia kilka różnych walk. Niektóre z nich są przesycone lekką nutą humoru, inne stawiają na dużą dynamikę lub mocno zaskakujący przebieg starcia. Różni członkowie ósemki mają tutaj okazję pokazać pełnię swoich zdolności oraz tego, jak mocno zdeterminowani są do osiągnięcia sukcesu. Wszystko to jednak i tak jest tylko przystawką do najważniejszej potyczki pomiędzy Shinrą i jego młodszym bratem. To właśnie ten moment historii jest kulminacyjny, najbardziej ekscytujący i potrafiący wywołać na twarzy czytelnika szczery uśmiech zadowolenia. Wraz ze świetnie pokazanymi walkami, twórca postanowił odkryć również przed czytelnikami pewne tajemnice historii. Plan wroga zaczyna nabierać coraz wyraźniejszych kształtów, tym samym jeszcze mocniej motywując strażaków do walki. Nie wszystkie „karty” zostają jednak odkryte. Ciągle w historii jest wiele tajemnic, które będą napędzać naszą ciekawość.