Akcja Potwór z Bagien: Zielone piekło przenosi nas do świata przyszłości, gdzie cywilizacja ludzka praktycznie wyginęła. Nieliczni ocaleńcy walczą o przetrwanie na skrawkach suchego lądu pośrodku bezkresnego oceanu. To ponure i bezlitosne środowisko staje się areną konfrontacji między naturą a pozostałościami ludzi, którzy są gatunkiem mocno zagrożonym. Przysłowiowym gwoździem do trumny człowieka ma być stworzony najstraszniejszy i najbardziej krwawy potwór, jaki kiedykolwiek pojawił się w naturze. Przeciwstawić się tej istocie może tylko ktoś równie potężny i niebezpieczny o ile będzie tego chciał. Tytułowy Potwór z Bagien na przestrzeni lat miał różne formy i różnych autorów. To jednak Jeff Lemire sięga po pomysł Alana Moore’a (zachowując pewną ciągłość narracyjną), aby pokazać jego ostatnią walkę o ocalenie ludzkości przed całkowitym zniszczeniem. Lemire niezwykle umiejętnie łączy elementy klasycznej historii Swamp Thinga z nowym, postapokaliptycznym kontekstem, tworząc postać, która jest jednocześnie potężna i jeszcze bardziej tragiczna. Ponadto prezentuje on nam tu ciekawy i złożony świat, w którym granica między życiem a śmiercią jest płynna. Stawia on tu pytania o naturę ludzkości, jej relację z przyrodą oraz o to, czy człowiek zasługuje na przetrwanie. Kładzie on duży nacisk na etyczne i moralne dylematy, z którymi mierzy się zarówno Potwór z Bagien, jak i ocaleńcy, co nadaje albumowi większej głębi i złożoności. Ton komiksu jest niepokojący, często wręcz apokaliptyczny, ale także melancholijny. Lemire z łatwością oddaje uczucie beznadziei i rozpaczy w obliczu nieuchronnego końca, a także wewnętrzne rozterki bohaterów, którzy muszą decydować, czy walka o przetrwanie ma sens. Wszystko to perfekcyjnie wręcz łączy się z mocną krwawą treścią, której tu nie brakuje...