Cena Bdb Komiks wart zakupu oczywiście w Gildii w której Nigdy się nie zawiodłem

712 stron?! I do tego jeszcze twarda oprawa. Da się to normalnie czytać czy trzeba mieć osobistego Pudziana żeby trzymał za nas komiks?

Ktoś tu Omnibusa nigdy nie widział ;)

Wymiary są nieco martwiące. Omnibusy zazwyczaj mają wysokość wydań deluxe (28 cm), co nieco pomaga w czytaniu, a tu tylko 26. Nawet jak nie będzie to przynosiło problemu, to i tak wkurza że w Polsce dalej jak w lesie i dostajemy mniejsze wydania.

...ot typowy komiks lat 80, miło i sympatycznie - jakby Morrison wymyślał te historie po piwku wypitym na dobry humor. Z czasem jednak robi się coraz dziwniej - piwo zastąpił marihuaną, a później wskoczył na LSD. Fabuła się mocno gmatwa, a sam koniec jest już tak pokręcony, że czułem się jak na szamańskiej imprezie z grzybami halucynogennymi zamiast koreczków. Oryginalne, nietuzinkowe, ale do końca nie wiem czy naprawdę fajne.

Wspaniałe wydanie wyśmienitego komiksu. Mam nadzieję, że Egmont będzie częściej sięgał po klasykę w omnibusach.

Cóż za kobyła! 712 stron, 26 zeszytów! Czy przy takiej objętości w jednym albumie, Morrisonowi udało się utrzymać moje zainteresowanie lekturą czy w połowie albumu odłożyłem komiks na półkę...? Trzeba przyznać, że mimo upływu 33 lat komiks w dalszym ciągu robi wrażenie, całość jest przemyślaną spójną historią, w której nie ma sytuacji przypadkowych. Jak w każdym komiksie Morrisona musi wydarzyć się coś niezwykłego, ramy medium muszą zostać złamane. Czego w tym albumie nie ma ? Mamy klasyczne superhero, wspomnień czar, czyli masę trzecioligowych, historycznych postaci z uniwersum DC, proekologiczny przekaz, angażującą obyczajówkę, nawiązania do multiwersum i kryzysów i łamanie czwartej ściany. Osobiście najbardziej zainteresowały mnie losy Buddiego przegrywa, jego życie i dzielenie obowiązków herosa, ojca i męża. Morrisonowi udało się stworzyć bohatera pełnego emocji, słabości i magnetyzmu. I mimo że finał jest nieco osobliwy, to zeszyty 17-21 wynagradzają wszystko. Graficznie solidnie, plus piękne okładki zeszytów Briana Bollanda. Ważny komiks dla gatunku superhero.

Korekta oceny, przypadkowo dałem 4 a chciałem dać 5 gwiazdek ;)

... a nie superbohaterze, jako bycie całkowicie oderwanym od realnego świata i emocji. Tak. Bohater wydaje się człowiekiem z krwi, kości i uczuć. Uczucia te widać pod koniec oraz w ostatnim rozdziale, który jest wg mnie majstersztykiem - długo siedziałem po przeczytaniu i kontemplowałem, smakowałem. Acha, jakieś to było dobre... :) Ponadto pomimo najprzeróżniejszym perypetii superhero, pokazany jest problem, który Morrison chciał podkreślić grubym flamastrem - okrucieństwo człowieka wobec zwierząt. I okrucieństwo to jest pokazane tak dobitnie, że naprawdę, chyba tylko kompletnie nieczułe jednostki nie skrzywią się z obrzydzeniem... do ludzi, którzy mordują zwierzęta bez żadnego sensu. Bardzo warto przeczytać!

Spodziewałem się czegoś lepszego. Generalnie im dalej w komiks tym gorzej, z paroma wyjątkami. Daję 3 gwiazdki, choć oceniam między 2 a 3. Dałoby się tę historię znacznie lepiej poprowadzić.