Najpierw był „Vision”, potem swoje solidnie pogrubione wydanie dostał „Doktor Starnge” pisany przez Jasona Aarona, teraz nadszedł czas na „Iron Mana” Briana Michaela Bendisa. W ten sposób w ręce czytelników w jednym albumie trafia komplet czternastu zeszytów napisanych przez tego autora, a że to kawał świetnego komiksu, będącego jednocześnie wstępem do pożegnania artysty ze stajnią Marvela, którą opuścił na rzecz konkurencyjnego DC Comics i pisania serii o Supermanie (czego przedsmak otrzymaliśmy w tysięcznym numerze „Action Comics”), tym bardziej warto go poznać. Szczególnie, że to kolejna z pozycji, w której dobrze odnajdą się także zupełnie nowi odbiorcy.

Kawałek dobrego komiksu. Jeżeli lubisz Bendisa bierz w ciemno.

Prawie 400 stron w miękkiej oprawie? Nie no bez jaj, poczekam aż kiedyś wyjdzie wydanie w twardej oprawie.

Powyższy tom to całkiem dobre dialogi postaci oraz świetne rysunki. Sama akcja dość szybko nabiera akcji, ale gdzieś p drodze fabuła gubi się. Mimo to miło było trzymać w rękach coś co trochę przypominało Iron Mana-5 koszmarów, bo tamten komiks był dla mnie 1 z najlepszych, obok Extremis, komiksów o Żelaznym Rycerzu. Sklep Gildia jak zwykle OK.

...Bo tych w twardej nie lubię i nie kupuję. Jak widać, kwestia subiektywna. A komiks : wizualnie majstersztyk, a fabularnie im dalej, tym słabiej. Raczej tylko dla fanów Iron Mana.

Na górze widzę tych samych ludzi co recenzują te superhero opowieści, myślałem, że chociaż ten komiks skrytykują, ale jak widzę tu recenzje o II Wojny Domowej to chyba jednak łykną wszystko. Sam tom to typowy Bendis, po przyjemnymi pierwszym woluminie jest tylko gorzej, i wszystko jest nudnym i głupim wstępem do Wojny Domowej, która umówmy się: jest cashgrabem do filmu, który wyszedł w podobnym czasie. Może się wam podobać, ale mimo wszystko to jest cashgrab (i proszę mi nie mówić, że każdy komiks to cashgrab, udowodnicie sobie jak niewiele wiecie o tym medium). Po przeczytaniu tych 16 zeszytów naprawdę niewiele pamiętam poza MJ, która jest tu zbędna, nową postacią Riri (obok nowa seria była czytelna?) i rysunkami, które hm, nie są strawne dla mnie, odrysowanie twarzy aktorów na fotografie niezbyt mi odpowiada. Mam taką teorię, że Bendis już wtedy miał zaplanowany kontrakt z DC, Dom Pomysłów kazał mu coś na szybko wymyśleć, II Wojna Domowa i inne mniejsze koszmarki od niego powstały, a potem po paru latach spotykam ludzi, którzy twierdzą, że nie jest źle (?!). Źle to nie było jak Millar pisał. Komiks odradzam, chyba że macie Syndrom oblężonej twierdzy i nienawidzicie "poprawności politycznej" w Marvelu, i tak to zapewne przeczytacie.