Szalonej jazdy od Suiego Ishidy ciąg dalszy. Autor pamiętnego „Tokyo Ghoul” wraca tu do horrorowych klimatów, ale jednocześnie robi to w sposób nieco inny niż dotychczas. Efekt jest taki, że dostajemy serię inną, ale dla mnie lepszą od „TG”. A szczególnie od jego drugiej serii, która, choć nadal fajna, miała jakiś taki chaotyczny i nieco przeciągnięty charakter. A tu na razie nic się nie przeciąga, tempo jest dobre, akcja konkretna, a zabawa udana. I fajnie, że wchodzi w takie bardziej absurdalne klimaty, jednocześnie pamiętając, że robi horror. I to taki, w którym nie oszczędza bohaterów ani czytelników.

Akcja zwolniła na prędkości co na pewno usprawnia czytanie tej opowieści. Nadal jednak nie wiemy dokąd historia będzie zmierzać i po prostu obserwujemy życie Chounjinów na co dzień i podczas walki. Gdyby nie popularność trzeciego tomu raczej nie miałabym chęci czytać dalej.

Choujin X 1-4 Nowa seria autora Tokyo Ghoul ujrzała światło dzienne już w 2021 roku, ale dopiero teraz miałem okazję ją przeczytać. Nie będę oszukiwał, że miałem duże nadzieję odnośnie do tego tytułu, ponieważ od Tokyo Ghoula zaczęła się moja przygoda z mangą. Pierwszy tom Choujina X nie spełnił moich oczekiwań, liczyłem na coś bardziej poważnego czy mrocznego, jak to właśnie było w przypadku Tokyo Ghoula. Dostałem dużą dawkę czarnego humoru, która nie bardzo przypadła do mojego gustu, na szczęście im dalej w las, tym lepiej. Czarny humor zszedł na drugi plan, a na pierwszym planie pojawiły się postacie, które zaczęły rozwijać swoje skrzydła. Dostaliśmy masę sympatycznych postaci z własnymi problemami, z którymi bez problemu możemy się utożsamić. Pisarstwo Sui Ishidy bardzo się poprawiło od czasu Tokyo Ghoula, który był bardzo chaotyczny i tak szybko, jak wprowadzał nowe wątki, potrafił je tak samo szybko wyrzucić do kosza. Choujin natomiast jest bardzo spójny, wątki przeplatają się bardzo sprawnie, wprowadzone motywy czy postacie nie są wyrzucane do kosza, po tym, jak powiedziały swoją kwestię i mogą zniknąć na całą serię, jak to w przypadku wielu innych serii. System mocy jest naprawdę świetnie przemyślany, ale nie jest skomplikowany, szybko idzie zrozumieć, jak działa. Wisienką na torcie jest panelowanie, Ishida jest istnym mistrzem, jeżeli chodzi o przekazywanie uczuć przez rysunek, dostajemy kadry wypełniony emocjami bohaterów, wręcz wylewają się one przez kartki. Na koniec dodam, że jest dużo przemyśleń i filozofii, więc jeżeli ktoś nie lubi, to może nie przypaść mu ten tytuł do gustu, ja sam osobiście uwielbiam. Szczerze polecam zajrzeć do Choujina, ponieważ autor zbudował sobie podwaliny do tego, by Choujin stał się jego magnum opus.

Choujin X tom 2 rozpoczyna się dalszą kontynuacją walki Ely, Tokio i Nari. Od samego początku tytuł uderza więc w mocne tony, zapewniając czytelnikowi odpowiednio dużą dawkę adrenaliny. Na późniejszych stronach mangi robi się znacznie spokojniej, ale nie mniej ciekawie. Poznajemy bowiem organizację YamatoMori. Jednostkę zrzeszającą choujinów dbającą o porządek i bezpieczeństwo ludzkości (chroniąc ich przed różnymi zagrożeniami). To właśnie ta prywatna organizacja ma stać się miejscem, w którym Tokio lepiej pozna i zrozumie posiadane przez siebie moce. Obok znacznie intensywnego rozbudowania świata i odkrycia kilku jego tajemnic, autor w tomiku tym wprowadza również na scenę kilka nowych postaci, które wyraźnie odegrają jakąś znaczącą rolę w późniejszym etapie historii. Spora część drugiego tomu poświęcona jest więc dowiadywaniu się jak być Choujinem ze wszystkimi obowiązującymi ich prawami i zasadami. Jest to również dobry punkt wyjścia do bardziej złożonej treści, która dotyka poznawania samego siebie i umiejętności radzenia sobie ze znaczeniem własnego życia. Głównie dotyczy to postaci Ely i Tokio, którzy mają zupełnie inne podejście do swoich mocy i inaczej widzą swoją przyszłość. Jedno z nich jest całkowicie pozbawione marzeń i planów, drugie zaś z wielkim optymizmem patrzy na to, co przyniesie jutro. Jak na mangę z gatunku shōnen przystało, nie mogło tu również zabraknąć bardziej widowiskowych momentów (nie tylko tych z początku tomiku). W pewnym momencie scenariusz skupia uwagę na byłym bejsboliście Shiozakim, który coraz bardziej zatraca się w drzemiącym w nim gniewie, co ostatecznie powoduje utratę kontroli nad swoimi mocami. To z kolei prowadzi do kolejnej intensywnej i mocno widowiskowej potyczki, w której to młodzi bohaterowie będą mieli okazję zaprezentować, w jakim stopniu opanowali swoje moce...