No i kolejna seria dobiegła końca. Tym razem padło na „Kulinarne pojedynki”. Fajnie z nimi było, smakowicie, apetycznie, ale już od pewnego czasu seria sprawiała wrażenie tworu, w którym autorom trochę brak już pomysłów. Choć nadal było dobrze. I dobrze jest w finale. I w dodatkach do finału też przyjemnie się dzieje. I może trochę żal, że to już – koniec, nic więcej – ale z drugiej strony cieszy się czytelnik, że poznał już całość, a seria zamiast popadać w większą jeszcze przesadę, odchodzi na zasłużoną emeryturę.

Bardziej problematycznie (jeśli chodzi o jakość fabuły) robi się w ostatnim trzydziestym szóstym tomie. Trzymając się nawiązań kulinarnych, otrzymujemy tutaj dobre i syte danie, które mogłoby być jednak troszkę lepiej doprawione. Główna uwaga czytelnika skupia się oczywiście na finałowym pojedynku. Raczej nie będzie dla nikogo zaskoczeniem, że w finale spotykają się Erina i Souma. Ich kuchenna walka powinna więc być iście epicka. Niestety, ale jest ona dość mdła i kończy się szybciej niż ktokolwiek mógłby przypuszczać. Poziom tomiku na szczęście ratuje pozostała treść, która skupia się na przeszłości bohaterów (szczególnie nastolatka) i odsłania przed czytelnikiem kilka scenariuszowych sekretów, które nurtowały go od początku historii. Ciekawie prezentuje się również dodatek w postaci przedstawienia dalszych losów ulubionych bohaterów. Nie jest to co prawda nic „rewolucyjnego”, ale i tak miło jest przeczytać jak radzili sobie młodzi kucharze w późniejszych latach.