Można nie lubić tzw. sex comedy, nie ma w tym nic dziwnego, bo niewybredny humor i żarty wiecznie oscylujące poniżej pasa potrafią być żenujące. Jednak „GTO”, chociaż oparty na podobnym schemacie, ma w sobie tylko wdzięki i uroku, że nie lubić się go po prostu nie da. I jak potrafi przy tym rozbawić!

PopKulturowy Kociołek: Spora część piątego tomu to dokończenie wątku napoczętego we wcześniejszej odsłonie. Obserwujemy więc, jak Onizuka stara się pomóc jednej ze swoich uczennic. Niezdarnej nastolatce Tomoko, która nie ma żadnych przyjaciół, a życie wydaje się jej jedną wielką udręką. Problem jest dosyć poważny, ale próba jego rozwiązania już niekoniecznie. Plan Onizuki jest bowiem najdelikatniej mówiąc, bardzo niekonwencjonalny. Nikogo więc pewnie nie zdziwi, że ponownie ściągnie on na siebie masę kłopotów i część grona pedagogicznego z wielką chęcią będzie się chciała go pozbyć. Obok tego czytelnik będzie miał również okazję zobaczyć, jak jeden z nauczycieli zauroczył się w pani profesor Fuyutsuki. Nie jest to jednak zwykła miłość a coś znacznie poważniejszego i niepokojącego. Podstawą całej zawartej tutaj fabuły jest oczywiście humor. Bardzo specyficzny, mocno odbiegający od dzisiejszych standardów poprawności, niekoniecznie więc pasujący każdemu. Toru Fujisawa w swoim mocno prześmiewczym stylu prezentuje japońskie społeczeństwo (lat 90.) z wieloma jego problemami i przywarami. Jednocześnie stara się on zaprezentować całą masę różnych złożonych problemów (szczególnie młodych ludzi). Te przeciwieństwa objawiają się również w postaci głównego bohatera. Widzimy tu bowiem dwa zupełnie różne portrety Onizuki. Jeden to pijący, palący, naginając zasady społeczne, wiecznie napalony niedojrzały facet. Drugi zaś nauczyciel umiejący w przeciwieństwie do innych dorosłych dostrzec i zrozumieć problemy nastolatków i starać się im za wszelką cenę pomóc

Idealny przykład mojej poprzedniej recenzji, gdzie Onizuka po prostu pozwolił pewnej uczennicy osiągnąć sukces jej własnymi siłami. Manga długo nie rozwodzi się nad jednym wątkiem tylko od razu zaczyna kolejne zwroty akcji, które nie sprawiają wrażenia że są wymyślone na siłę a odnoszą się do całej serii.