Kto czytał tę serię ten wie, że Nozakiego trudno jest nazwać mistrzem romansu – tak, jako mangakę, jak i człowieka, który w życiu z miłością nie ma zbyt wiele do czynienia – ale na pewno każdy zgodzi się, że manga o nim to mistrzowska komedia. Coś, co śmieszy, jak niewiele innych serii na rynku, poprawia humor, a przy okazji jest niegłupia i umie wywołać sporo emocji. A że jednocześnie wciąga i ciekawi, trudno nie dać się jej uwieść.

Dziewiąta część komediowo-romantycznej serii skupia uwagę czytelnika na dwóch najważniejszych wątkach. Jeden z nich dotyczy szkolnego klubu teatralnego, których członków uwielbia wykorzystywać Nozaki do „testowania” swoich nowych (często szalonych) pomysłów na scenariusz mangi. Treść ta jest dosyć zabawna i rzucająca kolejny raz troszkę więcej światła na relacje uczuciowe niektórych bohaterów. Bezsprzecznie jednak na pierwszy plan komiksu wysuwa się wątek męskiego i żeńskiego wieczoru. Chłopaki zostają u Nozakiego i czas wolny poświęcają na ogrywanie kolejnego symulatora randek. Podejmowane w cyfrowym świecie decyzje muszą oczywiście prowadzić do szeregu nieporozumień i gagów. W tym samym czasie Seo i Chiyo starają się, aby „babski” wieczór był dla Kashimy czymś niezapomnianym (szczególnie że jest to dla niej pierwsze tego typu spotkanie). W obu przypadkach nie będzie brakować szeregu zabawnych dialogów, które w mniejszym lub większym stopniu będą dotyczyć oczywiście miłości. Dla fanów serii autorka przygotowała tutaj również coś specjalnego. W tomiku pojawia się bowiem dodatkowy rozdział, w którym poznajemy brata Sakury. Dla chłopaka jest to pierwszy występ w serii, ale ma on potencjał do tego, aby na dłużej tutaj zagościć i zjednać sobie liczne grono sympatyków.