W chwili obecnej na polskim rynku wydawane są dwie mangowe komedie czystej wody, które zostawiają daleko w tyle konkurencję. Pierwszą z nich jest obłędna „Yotsuba!&”, drugą wyśmienity „Mistrz romansu Nozaki”. Ta pierwsza seria skierowana jest do całej rodziny i rozbraja podejściem do świata. Druga to przezabawna satyra na shouneny, shoujo i świat mangaków, połączona ze szkolnym życiem, a jej najnowszy tom, który właśnie pojawił się na rynku, rozbraja i pozostawia uczucie niedosytu, jakie zmazać może tylko sięgnięcie po kolejną część.

Kolejne wymyślone przez Nozakiego romantyczne historie, kolejne strony mangi wysłane do redagowania i kolejne dni/tygodnie spędzone na próbie zwrócenia na siebie uwagi. Sakura zdecydowanie nie ma łatwego życia i cały jej plan zjednania sobie serca ukochanego nie poczynił żadnych nawet najmniejszych postępów. Jeszcze bardziej frustrujące jest to, że jej koleżanki (Seo i Kashima) zaczynają coraz lepiej dogadywać się z chłopakami (w których są zauroczone) i coraz częściej można mówić o zalążku poważniejszego związku. Ktoś taki jak Chiyo nie ma jednak zamiaru łatwo się poddać. Trzeba więc przygotować się na porcję lekko zwariowanej treści, która ma w sobie niezaprzeczalny urok. Obok tego autorka ponownie sporo uwagi poświęca samemu procesowi tworzenia mangi. Kolejny więc raz czytelnik ma okazję poznać pewne szczegóły, które potrafią być naprawdę ciekawe (czasem zaskakujące). Swoje pięć minut ma tutaj również brat Nozakiego (który pojawił się w tomie czwartym), który także jest uzdolnionym komiksowym twórcą. Jego dzieła są jednak o wiele bardziej „odważne” niż starszego brata. Ma to pewne przełożenie na warstwę wizualną tomiku, gdzie pojawi się odrobina fanserwisu (jednak bez większej przesady).