Czy jest planowana dostawa tomu jeszcze przed końcem roku?

Już od początku widać, że coś jest nie tak i będzie to ciężka (emocjonalnie) przeprawa.

Moim zdaniem tytuł „Dobranoc, Punpunie” to jedna z lepszych mang jaką czytałam. Co prawda nie jest ona dla każdego. Napewno nie polecałabym jej osobom poniżej szesnastego roku życia, a także osobom, które wolą bardziej 'lżejsze’ i radośniejsze tytuły. Jest to manga, która opiera się na problemach egzystencjalnych i psychicznych. Tytułowego bohatera Punpuna, poznajemy jako bardzo młodą osobę, która nie do końca rozumie świat, i która kieruje się głównie impulsami. Z czasem bohater dojrzewa i dostrzega fakt jak ciężkie, dziwne i szalone jest dojrzałe życie. Oczywiście prócz tytułowego Punpuna, w mandze pojawiają się perspektywy widzenia świata jego znajomych. Manga Punpun jest ciężką, ale zarazem bardzo trafną w opisywaniu życia mangą.

Niezwykle ciężka i wyjątkowo dojrzała manga. Komiks idealnie łączy ze sobą absurd, psychodelię i turpizm, miesza minimalizm z maksymalizmem, aby w jak najbardziej immersyjny sposób opowiedzieć historię. Wspaniały komiks z doskonałą narracją i zabawą ułożeniem kadrów.

Super się czytało, na pewno kupię kolejne tomy. Bardzo polecam.

Rzeczywistość z której spadła maska słodkich kłamstw - Dobranoc Punpunie pokazuje nam samo życie, które jest nagie przez co prezentuje nam bolącą prawdę w otaczającym nas świecie. Depresja, patologia, poznawanie świata, wiara, dojrzewanie - to wszystko zostało ukazane w niesamowicie trafny sposób, a dodatkowy zabieg ze sposobem narysowania głównego bohatera pozwala nam się z nim utożsamić. Nie spotkamy tu się z żadnym przekoloryzowaniem czy też przedramatyzowaniem. Pierwszy tom ukazuje nam losy Punpuna w podstawówce, a już na ten moment można stwierdzić, że książka trafia do czytelnika, a im starszy będzie Punpun tym problemy z którymi się spotka bardziej będą do nas przemawiać. Dodatkowo w trakcie czytania czasem można się poczuć jako część tej historii a nie tylko jej obserwator.