OPIS
Marcel Reich-Ranicki, jeden z najbardziej znanych i kontrowersyjnych publicystów literackich XX wieku, nazywany „władcą książek”, „papieżem krytyki niemieckiej”, przez kilkadziesiąt lat wpływał swoimi opiniami na niemiecki rynek wydawniczy. W tej książce analizuję autokreacje publicysty – prekursora i mistrza współczesnej krytyki medialnej, w latach 1988-2001 „gwiazdy” niemieckiej telewizji – cyklicznego, popularnego programu „Kwartet Literacki” . Teksty publicystyczne Reicha-Ranickiego są świadectwem krytyki rozwijającej się w trzech czasoprzestrzeniach: getta lat 1941-1942 (Wiktor Hart), Polski lat pięćdziesiątych (Marceli Ranicki) oraz od 1958 roku – Republiki Federalnej Niemiec (Marcel Reich-Ranicki). Większość prac jego piśmiennictwa dotyczy jednego, najczęściej niemieckiego, etapu twórczości. Siłą rzeczy nie porównywano w niej widocznych w diachronii różnych kreacji Ranickiego.