Szkoda na to jakichkolwiek pieniędzy, King to marny scenarzysta

Slam Bradley po raz pierwszy wystąpił na łamach "Detective Comics" w 1937 roku (dwa lata przed debiutem Batmana). Potem jednak został zapomniany, a raczej stał się postacią wspominaną jako bohater ze Złotej Ery, ktoś z odległej przeszłości, starszy pan. I w taki właśnie sposób przedstawia go Tom King. Slam Bradley w jego wersji jest rówieśnikiem dziadków Bruce'a Wayne'a. Jest też głównym bohaterem komiksu "Gotham. Rok pierwszy". Sama historia to wyjątkowo mroczny czarny kryminał, nawiązujący do klasycznych dzieł kina noir, ze zmęczonym bohaterem, którego wszyscy biją i który jako jedyny naprawdę chce rozwiązać kryminalną zagadkę, stanowiącą podstawę opowiadanej tu historii. Phil Hester daje tej opowieści znakomitą oprawę graficzną, trochę czerpiąć z "Sin City", trochę wzorując się na "Parkerze" Darwyna Cooke'a, głównie jednak bazując na własnych umiejętnościach, a są one niebagatelne. Tom King jest autorem znakomitego "Visiona" i jeszcze lepszego "Szeryfa z Babilonu". To on napisał "Omega Men" i "Rorschacha" oraz scenariusz komiksu "Batman/Catwoman". Napisał też wiele innych scenariuszy, ale wymieniam tylko te, które naprawdę mi się podobały. Nie rozumiem, jak ktoś (ktokolwiek) mógłby go nazwać marnym scenarzystą, tym bardziej, że "Gotham. Rok Pierwszy" jest jednym z jego szczytowych osiągnięć.

Gotham: Rok pierwszy to dzieło mocno nieoczywiste. Scenarzysta nie tworzy tutaj bowiem kolejnej klasycznej superbohaterskiej historii. Zamiast tego podejmuje się on genezy i analizy korzeni zła, które stopniowo zaczęły oplatać metropolię i spowodowały konieczność pojawienia się zamaskowanego bohatera. Fabuła albumu skupia się na czasach na długo przed Batmanem. Główną postacią jest tu prywatny detektyw Slam Bradley, który zostaje wciągnięty w wir wydarzeń związanych z rodziną Wayne’ów i pewnym porwaniem. Im mocniej zaczyna on interesować się tematem, tym sprawa ta przeistacza się w głęboko zawiłą intrygę, pełną przemocy, tajemnic i moralnych dylematów. Komiks ten to przede wszystkim opowieść o moralnym upadku, który toczy Gotham od samego początku. King zadaje pytania o to, czy miasto zawsze było skazane na zniszczenie i chaos. Czy Gotham od początku było podatne na wpływy przestępczości, czy też może to ludzie – władza i pieniądze – sprowadziły na nie zgubę? To pytania, które przewijają się przez cały album i skłaniają czytelnika do refleksji nad genezą miasta i przyszłością jego mieszkańców. Wszystko to podane jest w otoczce przemyślanego i wciągającego thrillera noir, który trzyma w napięciu do ostatniego kadru, po drodze kilkukrotnie zaskakując czytelnika. Nie oznacza to jednak, że dzieło jest całkowicie pozbawione jakichkolwiek wad. Jedną z nich jest czasami nieco zbyt powolna narracja. Niektóre wątki są niepotrzebnie rozciągnięte i dodatkowo okraszone większą ilością dialogów, które nie wnoszą nic bardzo istotnego do historii...

Świetne noir, takie gdzie podczas czytania słyszysz jazzowe melodie i improwizacje, czujesz w powietrzu zapach cygara, a gdyby nie fakt, że czytałem w domu, to czułbym jeszcze deszcz na twarzy — to lubię! To bardziej pozycja dla miłośników "Gotham Central" i "Parkera" niż dla fanów ongoinga o gacku -> wreszcie!