Przygrzało nam trochę to lato, z przerwami, ale jednak. Przyda się więc trochę ochłody. Choćby takiej komiksowej, wciśniętej w mroźne ramy. A z tymi Smerfami i ochłodzicie się – klimatem – i rozgrzejecie naprawdę dobrą rozrywką dla całej rodziny.

Po pogodnym i gorącym lecie przychodzi jesień. Krótka deszczowa pora roku, w której trakcie należy dobrze przygotować się do nadejścia zimy. Doskonale wiedziały o tym Smerfy. Niestety siły natury potrafią czasem każdego mocno zaskoczyć. Zebrane zapasy żywieniowe i opał były niewystarczające w momencie, kiedy wioskę nawiedziła potężna śnieżyca. Zwały śniegu pokryły smerfne domki, odcinając milusińskich od świata zewnętrznego. Na dodatek w chwili nadejścia śnieżnej burzy na zewnątrz przebywało kilku mieszkańców. Czy udało im się przetrwać w tą pogodę? Czy wioska zdoła odkopać się ze śnieżnej pułapki? Duet scenarzystów Alain Jost i Thierry Culliford w albumie Smerfy i śnieżyca stara się w widowiskowo-dramatyczny sposób pokazać czytelnikowi jak bohaterowie radzą sobie z przeciwnościami losu i starają się nie dopuścić do tragedii. Tym razem zagrożeniem nie będzie Gargamel, a o wiele groźniejsza i mniej przewidywalna natura. Czytelnik (szczególnie ten młodszy) nie będzie się więc tutaj nudził nawet ułamka sekundy. Każda strona niesie ze sobą porcję wyrazistych emocji i dawkę widowiskowej akcji. Jak na serię przystało, autorzy zaimplementowali tutaj również solidną szczyptę przyjemnego w odbiorze humoru. Dopełnieniem historii staje się mniej lub bardziej oczywiste głębsze przesłanie, dość dobitnie pokazujące, że natura to żywioł, którego nie można lekceważyć i trudno jest niektóre zjawiska przewidzieć. Od strony scenariusza albumowi nie można więc niczego zarzucić. Całość prezentuje się doskonale i niczym nie ustępuje dziełom stworzonym przez samego Peyo.