Jest już „Smerfy i zakochany czarownik” i tak licząc tylko główną serię, zostały nam już tylko cztery tomy „Smerfów” do wydania. Czyli w końcu, niedługo, acz wiadomo, dalsze części będą wychodziły pewnie tak czy inaczej, doczekamy się kompletu komiksów o małych niebieskich skrzatach w polskim wydaniu. Fajnie, bo to wciąż świetna rzecz, chociaż najlepsze za nami, bo już mamy komplet dzieł Peyo. No i warto sięgnąć po ten kolejny tomik, niby nic tu oryginalnego, bo w sumie takie tematy jak zakochanie były tu już nie raz, a poza tym Gargamel już bywał zakochany, co widzieliśmy jeszcze w latach 80. w serialu animowanym (tak z pamięci kojarzę teraz dwa epizody, jeden z trzeciego sezonu, czyli „Walentynkowe szaleństwa” i drugi „Ukochana Gargamela” z sezonu siódmego, ale mam wrażenie, że było coś więcej – nowych rzeczy nie liczę, bo nie oglądam, choć kojarzę, że też się taki wątek pojawiał). Więc trochę wtórnie jest, ale z drugiej strony fajnie, że wątek, który za dzieciaka z serialu pamiętam w ten czy inny sposób, bo przecież to nie jest taka sama historia, ożywa na stronach komiksów.

Kolejny dzień i kolejne nieudane polowanie na Smerfy. Życie Gargamela toczy się wokół pewnej rutyny, która zaczyna go dołować. Potrzebna jest więc jakaś zmiana, którą może być niewiasta u boku. Kto jednak pokocha gburowatego czarodzieja z obsesją na punkcie Smerfów? Pomysł szybko podchwytują Smerfy i postanawiają wspomóc swojego wroga w odnalezieniu miłości. Zadanie to nie będzie należeć do prostych, a jego efekty są bardzo trudne do przewidzenia. Trzydziesta druga odsłona Smerfów autorstwa duetu Alain Jost i Thierry Culliford to nie tylko kolejna porcja dobrej humorystycznej rozrywki dla małych i dużych. To również ciekawe i niespotykane w serii podejście do postaci Gargamela. Jest to chyba jeden z pierwszych (przynajmniej ja innych nie pamiętam) komiksów, w których czarownik nie tylko dostrzega swoje przywary, ale również postanawia się zmienić i to na dodatek korzystając z pomocy znienawidzonych Smerfów. Próba przemiany Gargamela w dobrą partię na męża jest oczywiście pełna humoru. Żarty są dość proste, ale i tak potrafią one rozbawić każdego. Sam scenariusz potrafi być przy tym dość nieoczekiwany i z wielką ciekawością przewraca się kolejne strony, aby przekonać się, czy czarownikowi uda się zdobyć serce ukochanej. Gdzieś w tle klasycznej Smerfnej rozrywki autorzy wzorem innych części starają się również dodać do albumu porcję moralizatorstwa. Widzimy bowiem że miłość może zmienić nawet najgorszego człowieka, a dobro zawsze zwycięża ze złem....