Znakomity komiks w warstwie wziualnej i literackiej. Poruszajaca graficzna powieść Galandona i Kasa to niezwykłej urody fresk ukazujący barwny Paryż przełomu XIX i XX wieku. Znakomita, dramatyczna i pełna przygód historia ulicznej dziewczyny, która stała się legendą paryskiego półświatka. Polecam miłośnkom opowieści historycznych - kostiumowych .

Scenariusz taki sobie, za to Zbigniew Kasprzak jak dobre wino.

Całkiem fajna opowieść, może nie arcydzieło, ale jak ktoś lubi tego typu historie, to "Dziewczyna z Panamy" powinna się spodobać.
Rysunki bardzo ładne (mimo, że czasami troszkę szwankuje wyrażanie emocji), chociaż mam wątpliwości, czy styl jaki przybrał pan Zbigniew nie pasowałby bardziej jako ilustracje do bajki dla dzieci. Buźki są śliczne, kolorki cukierkowe, a przecież to opowieść o paryskim półświatku, momentami całkiem z resztą brutalna. Wydaje mi się, że w "Halloween Blues" było to wszystko dużo bardziej stonowane. Już nie chcę nawet myśleć jakby Manara sportretował profesję głównej bohaterki ;-).
W każdym razie pozycja z pewnością warta przeczytania. Ja nie żałuję zakupu.

Fabularnie to majstersztyk. Rozległa panorama ukazująca życie ludzi tamtych czasów, ludzi szarej strefy. Akurat dla mnie rysunki są niezwykle atrakcyjne i nie czepiałbym się maniery rysowniczej. Jest mnóstwo szczegółów, a to dla mnie ważne. Jest ładnie i mądrze. To taki rodzaj komiksów, jaki lubię i szanuję najbardziej!!!

Oj czego tu nie ma, przepiękne kolory, rysuneczki to gracja na lodzie, i finezja, i filigranowość i ...... i ach i och, a scenariusz to klasyka ściągnięta wprost z francuskiego filmu kostiumowego.
Trochę przy krótkie, bo dwa tomy wyszły. No ale co tam.

Doskonały balans między malarstwem, a rysunkiem i znakomicie opowiedziana historia. Wreszcie widać tu więcej tła, choć są to tylko zaułki Paryża. Szkoda jedynie, że bohaterami są przestępcy i prostytutki, bo wolałbym bardziej przyzwoitych, uczciwych bohaterów, ale to już moja osobista zachcianka.