„Dr. Stone” trwa. Trwają też te jego iście pirackie klimaty i tak na fali popularności „One Piece’em” w ostatnim czasie właśnie z tą mangą mi się to skojarzyło. Bywa. Ale nadal to jedna stary dobry „Stone”. Wszystko, co w nim lubimy (albo nie lubimy, zależy od czytelnika) i czego chcą fani serii. A że jeszcze bliżej jesteśmy finału, to wiadomo, na całego. I absurdalnie też tu jest na całego, acz w tym absurdzie tkwi cała masa wiedzy, może przegiętej, przesadzonej i podane w wyolbrzymionej formie, ale jednak wiedzy.

super

Ekscytacja „nowym początkiem” trochę opada w momencie, kiedy weźmiemy do rąk mangę Dr. Stone tom 24. Autor nie wykorzystuje tu bowiem siły poprzedniej odsłony, zbyt mocno zanurzając się w starych schematach. Przez większość tomiku podążamy tu za Senku, którego dopadła obsesja tworzenia coraz to potężniejszych komputerów, czyli elementu potrzebnego do wyprawy na księżyc. Nie byłoby w tym wątku nic złego, gdyby nie nadmiar pewnych technicznych treści, które nie zawsze są dobrze i jasno czytelnikowi wytłumaczone. Inagaki gubi się w pewnych tłumaczeniach, co sprawia, że pierwsza połowa tomiku jest dość przeciętna. Na całe szczęście dalsze rozdziały mangi z nowymi intrygami, zaskakującymi wydarzeniami i wyrazistymi emocjami sprawiają, że szybko zapomina się o przeciętnym początku. Jedynym zastrzeżeniem, jakie można mieć do tej treści, to zbyt słabe zarysowanie mijającego czasu. Dynamika pokazanych wydarzeń sprawia, że można odnieść wrażenie, jakby wszystko to działo się w przeciągu zaledwie dni, gdy tak naprawdę mijają lata....