Chyba nie ma osoby, która przeczytałaby tomik tej serii i nie wzruszyła się, nie rozczuliła albo urzekł i zauroczył. „Starszy pan i kot” to bowiem manga nastawiona na wywoływanie w nas emocji. Ale w sposób jakże naturalny, niewymuszony i bardzo przyjemny. I przez to stanowi jedną z najlepszych mang dla starszych czytelników dostępną obecnie na polskim rynku.

W trzecim tomie serii kontynuowana jest ta sama treść, która zauroczyła odbiorców w pierwszych dwóch częściach. Widzimy więc rozwijającą się relację pomiędzy tytułowym panem i jego pulchnym kotkiem. Bliskość człowieka i zwierzęcia w tym przypadku staje się lekarstwem na problemy duszy i leczy wewnętrzne rany obu bohaterów. Krótkie rozdziały prezentują mocniej postać pogrążonego w żałobie mężczyzny. Widać, jak wiele znaczyła dla niego utracona żona i jak pulchny zwierzęcy towarzysz powoli, ale sukcesywnie zaczyna wypełniać lukę w jego życiu. Zgodnie z grafiką na obwolucie w mandze znajdziemy również pewne wątki nawiązujące do muzycznej pasji pana Kandy. Porzucił on muzykę po śmierci swojej żony, nie chcąc już nigdy zasiąść do fortepianu. Dzięki kilku wprowadzonym elementom oraz postaciom jego postawa ulega jednak pewnej przemianie. Oczywiście nie mogło tutaj również zabraknąć solidnej dawki „kociego” humoru. Powinien on rozbawić każdego, ale najlepiej zrozumieją go oczywiście posiadacze miałczących milusińskich. Krótki wątek z weterynarzem to geniusz w czystej postaci.