Atelier spiczastych kapeluszy #4 skupia się mocno na postaci Agaty, przed którą stoi wyzwanie zaliczenia kolejnej części magicznego egzaminu. Koko, wraz z resztą uczennic i opiekunem udają się do Wężowej Groty, gdzie dziewczyna będzie musiała zademonstrować swoje zdolności i to, czego nauczyła się od swojego mistrza. Droga do stania się pełnoprawną „czarodziejką” jest jednak usłana wieloma przeszkodami, z którymi będzie musiała sobie ona jakoś poradzić. Mało kto spodziewał się również tego, że miejsce odbywania egzaminu, będzie skrywać mroczną tajemnicę, która ściągnie na jego uczestników ogromne niebezpieczeństwo. Już poprzednie części serii jasno pokazywały, że pod magiczną otoczką autorka skrywa wiele treści skupiających się na problemach dorastania. Każda z uczennic inaczej postrzegająca otaczający ją świat i mająca zupełnie inne cele, skrywa jakąś niezbyt przyjemną przeszłość. Wspólne przygody stopniowo zmieniały jednak nastawienie niektórych dziewczyn (szczególnie Agaty), co bardzo pozytywnie odbija się na jej rozwoju. W recenzowanym tomie autorka stara się również zapewnić czytelnikowi sporo widowiskowych doznań. Akcja jest tutaj doskonale przemyślana i cały czas potrafi ona utrzymywać czytelnika w napięciu. Wszystko to, co widzimy na kolejnych stronach mangi, będzie potencjalnie miało znaczenie dla dalszej historii. W fabule znalazła się również odpowiednia ilość miejsca poświęcona odkryciu kilku tajemnic (między innymi przeszłości Agaty). Niektóre fakty być może nie będą nadmiernie zaskakujące dla kogoś, kto śledzi serię od samego początku, ale na pewno doskonale wpisują się one w całokształt tytułu. Atelier spiczastych kapeluszy #4 to nie tylko świetna magiczna historia, ale tak jak zostało już wspomniane genialna warstwa wizualna. Rysunki są zdecydowanie najbardziej eksponowanym elementem serii, który zachwyca od pierwszego otwarcia tomiku. To jak artystka kreśli postacie, tworzy wymyślony magiczny świat i wypełnia go „życiem” musi zostać docenione przez każdego. Rewelacyjnie sprawdza się tutaj również jej zabawa z kadrowaniem poszczególnych stron, co nadaje wybranym scenom naprawdę sporej dynamiki.