Treść tomiku najlepiej chyba podsumowuje opis znajdujący się na tylnej części okładki. „Każde stworzenie ma swoje miejsce na Ziemi i ma prawo do egzystencji”. To właśnie taka tematyka jest motywem przewodnim pięciu dostępnych tutaj rozdziałów. Każdy z nich skupia się na innych ludziach, których na swojej drodze napotyka Ginko. Tym razem jednak jego chęć niesienia pomocy innym nie zawsze przynosi zamierzone pozytywne efekty. Bez zagłębiania się w szczegóły, wystarczy dodać, że każda ze stron wypełniona zostaje po brzegi dosyć trudną i smutną tematyką. Na dodatek finał opowiadań nie zawsze jest „pozytywny”. Dość dobitnie pokazane zostaje tutaj, że życie człowieka składa się z różnych epizodów (zarówno tych radosnych, jak i traumatycznych). Jeśli trzeba wyróżnić któryś z dostępnych w mandze rozdziałów, to na pewno uwagę fanów cyklu zwróci historia Trawiasty materac. Nie jest może ona tak dramatyczna i emocjonalna jak pozostałe historie, ale nareszcie odsłania przed czytelnikiem pewne szczegóły z życia głównego bohatera. Yuki Urushibara nie daje nagle odpowiedzi na wszystkie nurtujące fanów pytania, ale rozprasza mgłę tajemnicy, ukazując pewne epizody z przeszłości Ginko. Pozwalając tym samym troszkę lepiej zrozumieć motywy, którymi kieruje się mushishi. Jeśli chodzi zaś o oprawę graficzną tomiku, to Mushishi #9 utrzymuje swój stały wysoki poziom jakości. Stosunkowo prosta kreska artystki doskonale podkreśla emocjonalne walory poszczególnych opowiadań, będąc niczym innym jak perfekcyjnym dopełnieniem fabuły.