OPIS
Od dłuższego czasu polska szkoła jest płaszczyzną krzyżowania się nadziei społecznych ze społeczną krytyką. Z jednej strony traktowana jest jako jedyne dostępne społeczeństwu narzędzie przekazu dziedzictwa kulturowego, budowania kulturowej tożsamości, z drugiej strony, coraz częściej zarzuca się jej niewydolność kształceniową i wychowawczą, hamowanie inicjatywy intelektualnej, czy wręcz blokowanie rozwoju myślenia uczniów i nauczycieli, bezradność wobec problemów z dyscypliną, wąski dydaktyzm. W pracy swoje rozważania o kondycji polskiej szkoły spisali naukowcy oraz pedagodzy praktycy zaniepokojeniu jej przyszłością.