" [...] Żyjemy, bo mieliśmy szczęście. [...]" Polecam wszystkim wstrząsający reportaż Arkadiusza Lorenca pod tytułem "Ukryci. Głosy z kryjówek przed Zagładą". Poznacie tutaj wypowiedzi ostatnich z Ocalałych z Holokaustu. To, co przeżyli i to, co widzieli, to prawdziwa tragedia nie do opisania. Tej książki nie da się czytać bez uronienia, chociażby jednej łzy, dlatego już na samym początku radzę wam przygotować chusteczki. Ten reportaż naszpikowany jest emocjami. Góruje tutaj strach, przerażenie, obawa i smutek. Dobrze, że Arkadiuszowi Lorenc udało się dotrzeć do osób Ocalałych. Cieszę się, że podzielili się z młodszym pokoleniem, tym co ich spotkało. Nie ma tu ściemy, tylko czysta prawda. Każda opisana tutaj historia ściska za serca i głęboko porusza. Dziękuję Bogu, że nie urodziłam się w tamtych strasznych czasach. Warto przeczytać ten reportaż, żeby dowiedzieć się, gdzie i jak ukrywali się żydowscy bohaterowie. Jakim cudem udało im się przeżyć Holokaust? Ocaleli, żeby opowiedzieć o tym, co naziści wyprawiali podczas drugiej wojny światowej ich narodowi. Wiadomo, żyjący Ocaleni mają już swoje lata i niestety jest ich coraz mniej na świecie. Z biegiem lat zatraca się również pamięć o tej tragicznej historii. Autor dokonał prawdziwego cudu i wysłuchał siedmiorga z nich. Efektem tego jest właśnie ta książka. Dzięki niej poznałam historię między innymi: Ewy Altszyler, Jakuba Gutermana i Krystyny Budnickiej. Pisząc tę recenzję, mam łzy w oczach, bo przypominają mi się ich losy i to, czego byli świadkami. Czy wyobrażacie sobie nie płakać, ani nie szlochać po śmierci własnych rodziców? Każdy odgłos mógł wpakować ich w łapy nazistów. Przeraża mnie fakt, że nasi bohaterowie (teraz staruszkowie, ale wtedy byli małymi dziećmi) musieli szukać dla siebie kryjówek, w których nikt niepowołany ich nie znajdzie. To były straszne czasy. Mam nadzieję, że już nigdy się nie powtórzą. Warto mieć ten reportaż w swojej domowej bibliotece, żeby pamięć o Ocalałych i tych, którzy niestety nie przeżyli, przetrwała przez kolejne pokolenia.