Nie wiem, czy tak można, ale zacznę od końca. Polecam książkę całym sercem, a to za sprawą oryginalnej historii już nie wspomnę o okładce, która przyciąga uwagę. Przed wami pierwszy tom serii „Ucieczka Apsary” która skradnie wasze serca tak jak zrobiła to z moim. Według mnie ta treść idealnie nadaje się dla nastolatek, osób które szukają własnego ja oraz tych którzy może borykają się akceptacją siebie itp. ale to moje zdanie, biorąc pod uwagę, jaką drogę przeszła nasza główną bohaterka Elaman. Na miłość nie było, nie ma i nigdy nie będzie idealnej instrukcji obsługi tzn. gdzie można ją spotkać, w jaki sposób ją traktować, co robić jak już się pojawi itp. Nie tylko o uczuciach, ale o tym, kim się jest, a nawet co myśleć etc. Nasza Elaman przeszła niezły rollercoaster nie tylko emocjonalny, ale i tożsamościowy, i to dzięki komuś, kto odegrał główną role w tym wszystkim, a mowa o Czadarze, kapłanowi pochodzący z dalekiego Paharamu. Przypomnij sobie jak to jest bycie nastolatkiem i nagle wyjeżdżasz np. na studia albo do liceum z internatem? Zmieniasz otoczenie, poznajesz nowych ludzi, a w głowie mętlik i pytanie czy sobie poradzisz? Co robić? Jak poznać kogoś „fajnego”? Masz plan na najbliższe kilka lat i nagle dochodzi do nieoczekiwanej zmiany akcji, która otworzy (lub nie) oczy na to kto? Z kim? I gdzie? Tutaj posmakujecie odrobinę klimatu iście z Bollywood pomieszane z innymi kulturami, pochodzeniami, magią. Jestem pod wrażeniem, że autorka stworzyła coś, o co kipi idealnie dobranymi szczegółami, opisem bohaterów ich pochodzenia, wierzeń itp. Każda osoba w tej książce według mnie odgrywa ważną role, dzięki której na końcu ma to wszystko sens. Fakt to pierwszy tom, ale fantastycznie się czyta i aż żałowałam, że nie mamy takich postaci w realnym świecie. Czujesz zapach miejsc, w których bywali, czujesz zapach i smak potraw, które jedli, a to naprawdę jest sztuką, żeby oddać w książce. Co według mnie jest chyba rzadkością. Opisów książki jest pełno, jak i opinii które oddają idealnie klimat, w którym zakochacie się. Nie czytałam jeszcze takiej historii, jak i o podobnych bohaterach (jak macie coś podobnego z chęcią poznam tytuły), Co jest zaskakujące jak dla mnie to wątek miłośny, który poważnie, ale nie znudził mnie. Nic nachalnego, ale pozostawiające niedosyt i pytanie jak to się skończy? Mam nadzieję, że w kolejnej części więcej będzie kluseczki. :p Sami przekonacie się, dlaczego, jak i sam wujaszek momentami przyprawiał mnie o szeroki uśmiech. Tak jak na początku tak i teraz z całego serca polecam tę historię i z wielką niecierpliwością czekam na kolejną część.