„Pod wojennym niebem” to książka, która dostarczyła mi wielu emocji. Do tego jej akcja dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych, co bardzo lubię. Rok 2019, w którym poznajemy Edi, która niedawno rozwiodła się i próbuje poskładać swoje życie na nowo. Przeprowadza się do Londynu, gdzie pod deską swojego mieszkania znajduje coś co ją bardzo zaintrygowało. To coś ujawnia tajemnice ludzi mieszkających w tym miejscu w latach 40 XX wieku. Rok 1940, w którym Ruby naraża swoje życie by ratować niewinne istnienia. Ratuje ludzi spod gruzów. Towarzyszy jej Joseph i jak łatwo się domyślić tę dwójkę zaczyna coś łączyć. Autorka skupiła się w tej książce na trochę innej stronie wojny. Nie tylko na okrucieństwie nazistów, ale przede wszystkim na ukazaniu życia prostych ludzi. Na ukazaniu różnic społecznych, które trochę zanikły po II Wojnie Światowej. W opisanej historii to Ruby była tą bogatą, ale czytając jej przygody nie miałam odczucia, że jest „lepszym” człowiekiem. Zawsze dostawała to czego pragnęła, a jednak kiedy trzeba potrafiła poświęcić wiele by uratować innych. Natomiast Joseph był dla mnie trochę tajemniczą postacią, a dzięki temu ciekawą. Autorka posiada z jednej strony lekki styl pisania, a z drugiej strony historia opisana w książce skłania do refleksji. Akcja dzieje się w dwóch ramach czasowych, co uwielbiam w powieściach, zwłaszcza o tematyce wojennej. Przeplatanie teraźniejszości z przeszłością nie zawsze udaje się autorom, ale Siobhan Curham ten zabieg udał się perfekcyjnie. Świetnie wykreowane postacie, ciekawa fabuła, klimat II Wojny Światowej… . To wszystko sprawia, że książkę czytało mi się bardzo przyjemnie. Polecam!

Zawsze trzymałam emocje na wodzy ,ale zrozumiałam, że jeśli miałabym umrzeć jutro chciałabym żeby ostatnie chwile mojego życia coś znaczyły. Rok 1940 Ruby Glenville jest zamożną właścicielką kamienicy przy placu Pendragona w Londynie. Do tej pory jej życie składało się głównie z rozrywek i flirtów z bogatymi mężczyznami. A jednak w obliczu ataków bombowych na angielską stolicę dziewczyna postanawia zacząć działać. W ramach wolontariatu zgłasza się do załogi karetki. Jej partnerem zostaje Joseph, wrażliwy mężczyzna otwarcie sprzeciwiający się wszelkiej przemocy. Czy w pełnym przemocy czasie znajdzie się miejsce na prawdziwe uczucie? Rok 2019 Edi redaktor naczelna gazety Blaze niedawno się rozwiodła i przeprowadziła do Londynu. W nowym miejscu młoda kobieta ma nadzieję na rozpoczęcie nowego etapu. Na miejscu poznaje nowych sąsiadów - parę gejów- Guya i Heatha oraz ekscentryczną pisarkę Pearl. Chcąc poznać twórczość starszej kobiety Edi kupuje jedną z jej książek na Amazonie. Szybko wciąga się w opowieść o trudnych czasach globalnego konfliktu i ludziach rzuconych w wir wydarzeń. Ciekawość dziennikarki rośnie wraz z chwilą w której odkrywa na strychu swego lokum zakrwawioną wojskową koszulę. Do kogo należała? Czy dom był miejscem przestępstwa? Odpowiedzi poznacie wraz z Edi zagłębiając się w opowieści o Ruby i Josephie, niezwykłej parze młodych ludzi, którzy byli gotowi poświęcić siebie, by ocalić innych. Szczerze mówiąc jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki i choć sięgam po literaturę wojenną dość często Siobhan Curham mnie zaskoczyła - oczywiście pozytywnie , nawet bardzo! Autorka w sposób bardzo realistyczny przedstawiła czas niemieckich nalotów na Wielką Brytanię skupiając się na losach i codzienności ludności cywilnej. Jej pióro cechuje duży realizm , lekkość i wprawa w czariwaniu słowem. Przepiękna, pełna bólu i cierpienia, lecz także miłości - historia nie pozwala się odłożyć dopóki nie przeczyta się jej do końca ❤️ Polecam❤️