Uwielbiam książki, w których teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Dzięki temu mogę poznać danych bohaterów lepiej. Rebecca Yarros po raz kolejny wykreowała fantastycznie postacie. Pomiędzy głównymi bohaterami czuć było od samego początku chemie i napięcie. Ich relacja była z jednej strony piękna, a z drugiej pełna bólu i cierpienia. Czytając czułam, że tych dwoje są sobie pisani, ale z jakiś powodów ich spotkania odbywały się nie w tym czasie. Czy miejsce wojny to jest to miejsce i czas by mogli w końcu być ze sobą? Izzy Astor wraca samolotem do domu. Wsiadając na pokład nie sądziła, że pozna na nim przystojnego mężczyznę, który całkowicie nią oczaruje. Niestety, ale rozbijają się 1,5 minuty po staracie i wpadają do rzeki Missouri. Oboje tę katastrofę przeżywają. Z czasem wszystko się zmienia. Izzy odnajduje się w polityce, Nate Phelon rozpoczyna karierę w armii. Ich drogi często przecinały się przez kolejne 10 lat, ale nigdy to nie był ich czas. W końcu Izzy trafia do Afganistanu, a jej ochroną zajmuje się niebieskooki przystojniak. Jak się skończy ta historia? Przekonacie się sami! Książka dostarczyła mi wielu emocji. Może nie wzruszyła do łez, ale na pewno sprawiła, że serce biło szybciej. Kluczowym słowem dla mnie tutaj był „czas”. "(…) najbardziej pragnę tego, czego nie mamy, Izzy. Czasu. -Wiem. Ja też. - Chciałam, żebyśmy mieli szansę, taką prawdziwą. Żeby bez pośpiechu spróbować i zobaczyć, czy mogłoby się z tego coś narodzić." Cytat ten sprawił, że zatrzymałam się na dłużej i zastanawiałam się kiedy jest ten czas? Czy istnieje coś takiego jak przeznaczenie? Książkę czytało mi się bardzo przyjemnie. A relacja pomiędzy bohaterami sprawiła, że nie wiedziałam kiedy znalazłam się na ostatniej stronie. Wszystko to dzięki lekkiemu piórze autorki i napięcia, jakie towarzyszy przez całą powieść. Jeśli znacie już książki Rebecci Yarros to bardzo polecam „Gdyby jednak”. Na pewno ta histeria Was nie rozczaruje.

Dwa serca, lata rozłąki , Wielka miłość. A to wszystko naznaczone konfliktem zbrojnym w Afganistanie i wojennymi traumami. To wszystko znalazłam w powieści Rebeki Yarros, "Gdyby jednak ". Izzy Astor nie znosiła polityki i od zawsze pragnęła zajmować się pomocą słabszym. Dziewczyna pochodzi jednak z wyjątkowo zamożnej rodziny, a oczekiwania jakie mają wobec niej najbliżsi nie pokrywają się z jej rzeczywistymi marzeniami. Nathaniel Pelhan od zawsze chciał zostać nauczycielem angielskiego. Warunki w jakich się wychował nie pozwalały jednak na dokonanie podyktowanego sercem wyboru. Aby opłacić swoją edukację młody mężczyzna zaciągnął się do amerykańskiej armii.. Tych dwoje nie ma ze sobą zbyt wiele wspólnego, dopóki los nie skrzyżował ich dróg na pokładzie samolotu.. Maszyna niestety rozbiła się wpadając do rzeki, lecz tych dwoje przeżyło, a właściwie Nate ocalił życie swojej nowej znajomej. Tak zaczęła się historia uczucia silniejszego niż upływający czas i strach. O siebie i ukochaną osobę. Akcja powieści toczy się w dwóch płaszczyznach czasowych- teraźniejsza rozgrywa się na wrogiej afgańskiej ziemi , przeszłość zaś ukazuje najważniejsze momenty w relacji zakochanych i wciąga od pierwszego zdania. Uwielbiam bohaterów takich jak Nate - wojskowych gotowych na najwyższe poświęcenia w imię wyższych celów.. podziwiałam również determinację i cierpliwość Isabeu.. Czy znajdą swoją szansę i odważą się z niej skorzystać? Ta opowieść wywołała lawinę emocji od prawdziwej złości, poprzez szok aż do głębokiego wzruszenia- chusteczki pod ręką przed rozpoczęciem lektury obowiązkowe. 💔 Rebecca Yarros po raz kolejny czaruje słowem wywołując szybsze bicie serca i sprawiając, że czytelnik zapomina o całym świecie. Gorąco polecam ❤️