„Porywy namiętnych serc” to już trzeci i ostatni tom tej porywającej sagi. Bardzo polubiłam głównych bohaterów i ciężko jest mi się z nimi rozstać. W tej części bardzo zmieniło się rodzeństwo, którym opiekuje się Aurelia. Zwłaszcza Teosia, która po poznaniu prawdy o swoich rodzicach postanowiła zmienić się i z szacunkiem odnosić się do ciotki. Aby odkupić swoje winy udaje się na nauki. Chce być akuszerką i pomimo, że czasy w których żyła nie sprzyjały rozwoju kobiet, nie poddała się. Przeżywa również pierwsze uniesienia miłosne. Akcja książki dzieje się na początku XX wieku. Były to czasy, gdy coraz częściej mówiono o wojnie. Czasy, gdy kobiety nie miały za wiele do powiedzenia. Ale był to również okres, kiedy zaczęły się buntować przeciwko gorsetom, roli kobiety, która ma być tylko matką i żoną. Zaczęły za to walczyć o swoje prawa, miłość i szacunek. Autorka opisała rozwój Krynicy Zdrój oraz społeczeństwo żyjące na początku XX weku. Ich mentalność, zwyczaje i podejście do zbliżającej się wojny. Książka opisuje los postaci fikcyjnych, które przeplatają się losem bohaterów historycznych żyjących w cieniu znanego uzdrowiska. Jeśli lubicie sagi i podróże w czasie do miejsc, które dzisiaj zupełnie inaczej wyglądają, to bardzo polecam „Porywy namiętnych serc”.

"W miłości i na wojnie dozwolone są wszystkie chwyty" Po raz trzeci i mam nadzieję nie ostatni, miałam do czynienia z bardzo interesującą "Sagą Krynicką". Tym razem Edyta Świętek wymyśliła bardzo ciekawy tytuł "Porywy namiętnych serc". Ten tytuł dużo mówi o tym, co znajdziecie w tej historii. Nie mogłam się doczekać tej części. Chciałam znać dalsze losy naszych bohaterów. Po przeczytaniu tej części mam chrapkę na więcej. Bardzo zżyłam się z postaciami tutaj występującymi. Podczas czytania, towarzyszył mi śmiech, radość i niestety również ból, łzy i strach. Autorka zaprezentowała nam tutaj pełną paletę emocji. Czy mieszkańców Krynicy ominie przewidywana wojna? Jestem zachwycona postawą pewnej młodej damy. Nie boi się ciężkiej pracy. Na przekór wszystkim zostaje akuszerką. Jest zadowolona ze swojej pracy. Dlaczego porzuciła miłość swojego życia? Co takiego krąży nad jej rodziną? A co słychać u naszej kochanej Aurelii? Powiem wam tylko tyle, że u niej będzie się dużo działo. Czeka ją mnóstwo zmartwień. Więcej wam nie zdradzę. Warto się jej przyjrzeć z bliska. Stanisław był bardzo problematycznym dzieckiem. Czy w późniejszych latach się poprawił? Czy dalej trwoni pieniądze, zamiast zająć się czymś pożytecznym? Czy i jego trafi strzała Amora? Nie podobało mi się zachowanie pewnego mężczyzny, który nie szanował swojej żony. Robił dokładnie wszystko, żeby tylko nie musieć z nią przebywać. Oczywiście na salonach prezentował się zupełnie odwrotnie. Jak zakończy się jego historia, dowiecie się, czytając "Porywy namiętnych serc". Jestem zachwycona historycznym tłem tej powieści. W tej części poruszamy się w latach 1908-1919. Poznajemy życie kilku bohaterów. Jednych tak jak ja polubicie, a innych znienawidzicie. Na początku książki znalazłam, krótkie streszczenie poprzedniej części. Jest to bardzo przydatne rozwiązanie. Jestem z tego powodu bardzo zadowolona. Okładka książki "Porywy namiętnych serc" jest urocza i przyciąga wzrok. Autorka pisze bardzo ciekawym językiem. Autorka pisze bardzo ciekawym językiem. Cieszę się z tego, że mogłam przeczytać historię życia między innymi: Aurelii, Teosi, Matyldy i Nikifora. Jeżeli lubicie obyczajówki i rodzinne sagi, to nie możecie przegapić tego tytułu. Można czytać tę część bez znajomości poprzednich, ale radzę zacząć od początku, czyli "Sekrety kobiecych dusz", "Fantazje niewinnych lat" i dopiero potem "Porywy namiętnych serc". Czytając "Sagę Krynicką" od samego początku lepiej zrozumiecie postępowania niektórych postaci. Ja odsyłam was do tych trzech części, a sama wypatruję już następnego tomu. Polecam całą "Sagę Krynicką".