Shannon Lynch nie ma w życiu łatwo. Ciągły terror, jak nie w domu to w szkole. Dziewczyna naprawdę zaznaje wiele krzywd, a ma tylko piętnaście lat. Czy to nie powinien być beztroski czas, czas przyjaźni, pierwszych miłości i szczęścia ? Niestety Shannon tego nigdy nie zaznała. Choć teraz ma szansę, bo zmiana szkoły może być dla niej nowym początkiem. „Kiedyś przeczytałam, że dojrzewamy pod wpływem cierpienia, a nie wraz z wiekiem.” Johnny jest nastawiony na dostanie się do profesjonalnej ligi rugby. Jego ciało to maszyna, jego umysł koncentruje się na tym. Nie potrzebuje rozproszenia, jednak Shannon już od pierwszego niefortunnego wypadku zagrzewa miejsce w jego głowie i sercu. Powoli rozwijająca się historia młodych, wchodzących w życie ludzi, którzy mimo przebywanie pośród tłumu czują się samotni. W swoim towarzystwie nareszcie mogą wziąć głęboki oddech. Podobała mi się, naprawdę. Może z początku była mega wolna, mega ciągnęła mi się, ale to przez pierwsze może 100-150 stron. Potem naprawdę mi się spodobała i uczucie, które się tak powoli rozwijało było pięknie przelane na każdą kolejną stronę. Nie mogę doczekać się kontynuacji, mam nadzieję na jej rychłe nadejście. Jeżeli lubicie new adulty to ten tytuł jest dla Was. Nie sugerujcie się zachęcajką od wydawnictwa „Dla fanów Penelope Douglas”, bo to absolutnie nie jest nawet w jej klimacie, ani podobne do jej książek. Polecajka od czapy, aby zwiększyć sprzedaż, całkowicie nie przekładająca się na całość tej książki. __