O Władku, który poleciał w kosmos. Pierwszy tom “Stachanowiec in Space” bardzo pozytywnie zaskoczył. Pokazał fascynujący świat, mezalians PRLu i japońskiej (pop)kultury, przedstawił grono sympatycznych postaci, z Władkiem “bohaterem znikąd” na czele, no i był deklaracją niesamowitego kunsztu Błażeja. Doskonale mangowa kreska, ale też tempo, dynamika i sprawność narracyjna - wszystko tam było na ekstremalnie wysokim poziomie. Drugi tomik idzie natomiast o krok dalej: udowadnia, że idzie to wszystko w przemyślanym kierunku i autentycznie wciąga w scenariusz, który staje się tu już bardziej namacalny i bardziej sensacyjny. Jest to komiks niezależny oparty na oryginalnym pomyśle, ale skrajnie profesjonalny wizualnie i, co ważne, nie uciekający przed czystą rozrywkowością. To dynamiczny komiks akcji, gdzie rozkminki naukowe mieszają się w przyjaźniami, zdradami i konfliktami mocarstw, a to wszystko w bardzo sprawnie wykreowanym i wizualnie atrakcyjnym kontekście science fiction. Świetnie wypadają też dialogi, zazwyczaj bardzo naturalne, ale pada też kilka sążnistych i cudownie kiczowatych one-linerów. Mi najbardziej w pamięć zapadł (wypowiedziany w oglądanym przez bohaterów serialu): “Gadaj nekromanto, albo spuszczę ci nekro manto”. Jeśli do czegoś miałbym się przyczepić, to wciąż mam poczucie nadużywania “kropkowych” rastrów czasem dominujących nad rysunkiem, oraz wstawiania japońskich “krzaków” wewnątrz dialogów. Lubię egzotyczne, orientalne, niezrozumiałe rzeczy, gdyby wstawki były zapisane rōmaji (“naszymi” znakami) i wiadomo było przynajmniej jak brzmią, to dialogi miałyby dla mnie lepszy flow. A, no i grzbiet niedopasowany do pierwszego tomiku :’) A poza tym - rewelacja, wysoki poziom, doskonała zabawa. Oby tak dalej!

Stachanowiec in Space to jedno z najwybitniejszych dzieł polskiego komiksu ostatnich lat. Wartka akcja, niesamowicie skonstruowany świat, barwni bohaterowie oraz mangowe zacięcie. Drugi tom tylko dorzuca do pieca - czytać!

Graficznie w stronę mangi i nie jest to złe szczególnie że sama historia nawiązuje do Japoni ;). Scenariusz nie nudzi i czyta się wszystko w jednym posiedzeniu. Teraz tylko czekać na cz.3.