OPIS
Książka ma charakter popularnonaukowego słownika nazw własnych oznaczających najważniejsze obiekty przestrzeni publicznej współczesnego Poznania: dzielnice, parki, ulice, osiedla i place, instytucje, hotele, restauracje, apteki, szpitale, kina, teatry, kościoły, budynki, cmentarze, mosty, rzeki i jeziora. Są wśród nich określenia historyczne i współcześnie tworzone, nadane urzędowo oraz potoczne, używane tylko przez mieszkańców Poznania. Autorka wyjaśnia ich pochodzenie, najważniejsze procesy językowe, w wyniku których powstały, przyczyny przemian, jakim podlegały w ciągu dziejów, wzorce odmiany, zbliżone strukturalnie typy nazw innych obiektów miasta, podobieństwa i różnice między nazwami z innych obszarów kraju, tendencje w formowaniu najnowszych nazw, podkreślając zarazem ich uniwersalny wymiar. Odzwierciedlają one specyficzny sposób widzenia danej przestrzeni, ducha ich twórców, są rodzajem lupy, przez którą mieszkańcy Poznania spoglądali na otaczający ich świat. W książce wyjaśnia się związki poszczególnych nazw z ukształtowaniem terenu miasta, z uwarunkowaniami historyczno-społeczno-kulturowymi. Ponieważ publikacja ma postać słownika gniazdowego, w obrębie poszczególnych haseł znajduje się omówienie innych nazw powiązanych tematycznie, językowo, czasem powołania i lokalizacją obiektu z hasłem głównym.