Kluczową postacią, wokół której kręci się cała fabuła książki, jest siedemnastoletni Al. Nastolatek, który pozornie nie miał większych problemów i był bardzo lubiany. Niespodziewanie jednak popełnił on samobójstwo, które wszystkimi mocno wstrząsnęło. Tragiczną śmierć chłopaka najbardziej przeżywa jego młodszy (piętnastoletni) brat Nathan. Nie może on zrozumieć jak do tego doszło i co musiało się wydarzyć, że Al zdecydował się na taki desperacki krok. Dręczą go różne pytania, na które nie ma konkretnych odpowiedzi. Postanawia więc on wraz z przyjaciółką brata (Megan) odkryć prawdę, niezależnie od tego, jaka przerażająca by ona nie była. Autorka trudną emocjonalną historię opowiada tutaj w pierwszoosobowej formie z wykorzystaniem trzech różnych punktów widzenia. Jednym z nich jest wspomniany Nathan i towarzyszące mu ból i smutek, które mobilizują go do wyjaśnienia sprawy. Drugim jest nastolatka Megan, który mocno uczuciowo była związana z siedemnastolatkiem. Swoją opowieść snuje tutaj również sam Al, głównie za pośrednictwem różnych narzędzi epistolarnych, pozwalających stopniowo odkrywać jego życie (skrywające wiele różnych sekretów). Pod względem przekazu powieść prezentuje się więc znakomicie, potrafi być dość angażująca i dobrze oddająca opisane skrajne emocje. Pewne zastrzeżenia można mieć jednak do niezdecydowania autorki, w jaki konkretny gatunek powieści chciała ona tutaj pójść. Biorąc pod uwagę nieźle nakreśloną (przynajmniej początkowo) tajemnicę i prowadzone przez młodych ludzi prywatne śledztwo, można tytuł określić mianem kryminału. Brakuje tutaj jednak typowej dla tego gatunku logiki wydarzeń i wyciąganych wniosków. Całość opiera się na skrajnych emocjach, które dość często dalekie są od racjonalnego myślenia. Powieść w pewnym momencie przemienia się w skrajny i depresyjny pokaz udręki bliskich, którzy naprawdę mocno cierpią z powodu swojej straty. Biorąc pod uwagę tematykę tytułu jest to logiczne. Szkoda tylko, że dramatyzm spycha na bardzo daleki plan stopniowe odkrywania przykrej przeszłości Ala.