Goldsworthy swoją książkę dzieli na trzy części, w których w miarę szczegółowo opisuje historię kolejnych wojen Kartaginy i Rzymu. W każdej z części stara się on dość dogłębnie ukazać przebieg konfliktu. Przedstawia on więc przyczyny wybuchu wojny, prezentuje jej przebieg (włącznie z dokładniejszym opisaniem niektórych bitew), kończąc na analizie polityczno-społecznej zarówno jej przebiegu, jak i późniejszych skutków. Zakres poruszanej tematyki jest więc dość szeroki, ale najmocniejszy nacisk w tekście zostaje położony na „militarne zagadnienia”. W swoim tekście autor próbuje również pokazać odbiorcy pewne różnice kulturowe pomiędzy Kartaginą i Rzymem, które dość mocno wpływały na napięcia pomiędzy mocarstwami. Skupiając się na szczegółach trzech wojen punickich, Goldsworth nie zapomina również poświęcić w swojej książce odpowiedniej ilości miejsca ważnym postaciom historycznym. Pisze on nie tylko na temat dobrze znanych dowódców pokroju Hanibala czy Scypiona Afrykańskiego Starszego i Młodszego (chociaż to im dedykowana jest największa ilość miejsca), ale również pewnych drugoplanowych postaciach, które miały jakieś wpływ na przebieg konkretnych wojen. Oceniając więc czysto merytoryczną stronę książki Upadek Kartaginy, mamy tutaj do czynienia z naprawdę solidną pozycją. Zaserwowana tutaj pokaźna dawka wiedzy, powinna dać czytelnikowi odpowiedzi na większość nurtujących go pytań historycznych i zaprezentować szeroki obraz konfliktów Rzymu i Kartaginy. Pewne małe zastrzeżenia można mieć jednak do formy słowa pisanego. Ze względu na dość specyficzną treść (skupiającą się mocno na militarnym aspekcie wojen), nie jest to pozycja, po którą może sięgnąć każdy. Najmocniej powinna ona zaciekawić dużych pasjonatów „wojskowej tematyki”, którym nie będzie przeszkadzać pewna naukowa nomenklatura i będą oni zadowoleni ze złożonych opisów wybranych potyczek.