“Więzy nieba” A.C. Gaughen to drugi tom cyklu Żywioły. Pierwszy tom porwał mnie całkowicie, lecz również złamał moje serce. Liczyłam, że drugi tom je sklei, bądź zapomnę trochę o tym co działo się w “Berle ziemi”. “Więzy nieba” są oddzielnym tomem, który można czytać bez znajomości poprzedniego, lecz osobiście nie polecam tego robić. Otrzymujemy wiele wzmianek poprzednich bohaterów oraz śledzimy ich dalsze losy. Mimo tych wzmianek poznajemy historię nowej bohaterki i towarzyszymy jej w morskiej przygodzie. Jeśli ktoś z czytelników lubi morze, burze emocji oraz potężny żywioł powietrza to jest to lektura dla niego. Mi książka bardzo się spodobała i porwę się o opinię, że jest ciut lepsza niż tom pierwszy. “Berło ziemi” miało wiele wspólnych motywów z książką, która skradła moje serce, mianowicie z “Królestwem mostu”, lecz to właśnie “Więzy nieba” tworzą z tej serii coś świeżego i niesamowitego. Aspasia to główna bohaterka, która zabiera czytelnika w morską podróż. Jako dziecko została wykradziona z komun Trifectate i wywieziona, z dala od rodziny przez lata budowała swoją pozycję na czarnym rynku. Teraz jest panią kapitan statku, który został jej użyczony przez niegodziwą i chciwą Cyrus, która myśli, że ma Aspasię w szachu. Próbuje odkryć jej sekrety by móc posłużyć się nimi i nadal dyrygować naszą bohaterką, ta jednak jest sprytna i nie omieszka lawirować wśród zleceń Cyrus, by jej sumienie pozostało czyste, na tyle na ile może. Wszystko zaczyna się sypać, gdy Cyrus bliska odkrycia sekretów Aspasii, zleca jej niemożliwe zadanie. Do tego nasza bohaterka, wraz z cała swoją załogą zostaje wrzucona w konflikt, który przewyższą ją i jej wiernych załogantów. Autorka nie zawiodła mnie po raz kolejny. Stworzyła wyrazistych i bardzo barwnych bohaterów, w ich historię zatapiałam się z wielką przyjemnością, z ogromnym zaciekawieniem czytałam, jak tworzą relacje oraz jak się rozwijają. Mimo tego, że wartości według których żyje Aspasia, nie są do końca w pełni moralne, to widzę w niej kobietę o wielkim sercu, która próbuje naprawić świat tak jak potrafi. Napędzana chęcią odzyskania rodzeństwa posuwa się do wielu przestępstw, lecz ciągle jest lojalna i oddana rodzinie i przyjaciołom. Właśnie to postępowanie, które nie jest do końca ani dobre, ani złe tak bardzo przywiązało mnie do książki. Ten tom jest również przepełniony magią, jeszcze bardziej niż tom poprzedni, ponieważ Aspasia zna swój dar i wie, jak władać żywiołem powietrza. Pomaga innym zapoznać się z ich żywiołami oraz doskonalić się w walce i w wykorzystywaniu swoich mocy. Widzę dużo podobieństwa między Shy a Aspasią, obie to bardzo silne kobiety, które poświęcą wszystko dla swoich bliskich, obie zostały okrutnie potraktowane przez los co tylko je wzmocniło. Tak jak poprzedni tom, ten również czytało się bardzo przyjemnie, pióro autorki jest bardzo miłe w odbiorze. Ogromnie spodobał mi się język żeglarski, który zastosowała w książce autorka. Z miłą chęcią wyszukiwałam w internecie co to bukszpryt i inne trudne słowa. Podsumowując, zakochałam się w twórczości A.C. Gaughen, kolejne tomy biorę w ciemno i już jestem ciekawa z jakimi postaciami przyjdzie mi się spotkać w kolejnych tomach, oraz jakie żywioły zostaną przedstawione. Za książkę dziękuję bardzo wydawnictwu Uroboros.

Część pierwsza (Berło ziemi) skupiała się na pokazaniu losów niezwykłej Shalli, która władała żywiołami ziemi. Nie będzie więc wielkim zaskoczeniem dla nikogo, że bohaterka drugiej części może poszczycić się znajomością arkanów powietrza. Osiemnastoletnia Aspasia wyróżnia się od innych ludzi w swoim wieku nie tylko posiadanymi zdolnościami, ale również swoim zajęciem. Jest ona bowiem kapitanem statku należącego do bezwzględnego Cyrusa. Młoda kobieta musi więc podporządkować się poleceniom handlarza niewolników, dostarczając mu nowy „towar”. Jednocześnie cały czas stara się ona pomagać kobietom i dzieciom, aby nie wpadli w jego ręce (ma to związek z jej przeszłością). Wielce pomocne w tym celu jest władanie żywiołami powietrza. Zdolność ta przychodzi bohaterce nader łatwo, często działa ona intuicyjnie pokazując swoją moc w obliczu zagrożenia. Jest ona jednak świadoma tego, że nie można nadużywać swojej potęgi i nigdy nie może się o niej dowiedzieć Cyrus. Każda z wydanych do tej pory (dwie części) odsłon skupia się na innej bohaterce i jej przygodach. Teoretycznie można więc sięgnąć po książkę, nie znając fabuły wcześniejszej odsłony. Trzeba być jednak świadomym tego, że pewne elementy scenariusza będą stanowić przed nami tajemnicę. Historia dwóch bohaterek w niektórych fragmentach się przenika i fabuła w kilku miejscach zazębia się, tworząc tym samym obraz większej całości. Jednoznaczne zaszufladkowanie tytułu w segmencie widowiskowych książek fantastycznych, nie jest wcale takie proste. Autorka wypełnia bowiem treść swojego dzieła nie tylko widowiskową przygodą na pełnym morzu, gdzie nie brakuje mnóstwa akcji, ale również dodaje do fabuły solidną szczyptę romansu i dramatu. Najmocniej skupia się ona tutaj na pokazaniu niesamowitej bohaterki, która szybko musiała dorosnąć, aby przetrwać w otaczającym ją okrutnym świecie. Aspasia jest więc twardą kobietą, która walczy z każdą przeciwnością losu, pokonuje swoje słabości, chociaż zdążają się jej również chwile zwątpienia. Zdecydowanie jest to najjaśniejszy element całej książki, dla którego warto po nią sięgnąć. Kilka uwag można mieć jednak do samych elementów „fantasy”, które chwilami są trochę nazbyt infantylne. Jeśli ktoś liczy na dojrzałą porcję „fantastycznych” treści, to będzie trochę zawiedziony. Autorka o wiele więcej czasu poświęca bohaterom (co trzeba zaliczyć na plus), zapominając jednak o odpowiednim rozwinięciu otaczającego ich świata.