OPIS

Książka poddaje krytycznej refleksji sposób, w jaki dzisiaj jest dostrzegana bądź z jakich powodów bywa przemilczana obecność kultury w stosunkach międzynarodowych. Czy kultura jest narzędziem teoretycznym, które potrafimy stosować, by analizę stosunków międzynarodowych uczynić pełniejszą? Przed jakimi problemami stajemy, próbując zoperacjonalizować pojęcie kultury na potrzeby badań prowadzonych w zakresie stosunków międzynarodowych? W jaki sposób go używamy? Do dorobku jakich nauk sięgamy, starając się to pojęcie oswoić? Jakie historie w stosunkach międzynarodowych kultura pozwala nam opowiedzieć? Komu daje głos, a komu go odbiera?

Należy dostrzec, że współcześnie nauki społeczne i humanistyczne postawiły kulturę na piedestale. To przecież `kultura jest sprawą życia i śmierci` (Mahmood Mamdani), to `kultura jest wszędzie` (Ulf Hannerz), kultura `przesądza prawie o wszystkim` (David Landes), kultura `jest na ustach wszystkich` (Marshall Sahlins), z kulturą `trzeba się liczyć` (Samuel Huntington), kultury `nie sposób przecenić` (Lawrence Harrison). W konsekwencji, proliferacja sensów wiązanych z kulturą zaszła tak daleko, że badacze zdają się bezradni, rezygnując z prób uporządkowania chaosu pojęciowego i dowolności odwoływania się do pojęcia kultury.

Badania przeprowadzone w Instytucie Stosunków Międzynarodowych UW mają pomóc w uporządkowaniu istniejącego zamętu, wskazać różnorodne pola badawcze, na których kultura się pojawia bądź pojawić się powinna, wreszcie przedstawić wyniki analiz przeprowadzonych wokół wielorakich przejawów kultury w stosunkach międzynarodowych, zarówno w teorii, jak i w praktyce.

DODATKOWE INFORMACJE

RECENZJEjak działają recenzje?NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ