OPIS

Poszukując swoistych abstrakcji geometrycznej po II wojnie światowej, autorka skierowała swoja uwagę na stosunek artystów do natury. W I połowie XX wieku ten problem był niedoceniany. Uważano, że naturę należy przezwyciężyć na drodze abstrahowania albo zapanować nad nią, jako przejawem chaosu, poprzez racjonalne konstrukcje tworzone we współdziałaniu z nauką i przemysłem.

DODATKOWE INFORMACJE

RECENZJEjak działają recenzje?NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ