Książka została przez samego autora uznana za jedno z jego podstawowych dzieł. Bierdiajew zajął się w niej tym, co człowieka zniewala. Człowiek zniewolony nigdy nie jest w pełni człowiekiem, a nieprzezwyciężalne dążenie do ucieczki od wolności rodzi zniewolenie, którego człowiek niezauważa.