OPIS
Jest swoistym paradoksem, że choć o przywództwie napisano znacznie więcej niż o wielu innych zjawiskach świata polityki, to wciąż trudno mówić o spójnej jego koncepcji. Jest coś, co nadaje mu pewną aurę nieokreśloności. Z jednej strony, przywódca wywiera tajemniczy wpływ na swych zwolenników. Tajemniczy o tyle, że niewymuszony, oparty na silnej więzi, którą nieco na wyrost można porównać do więzi między prorokiem i wyznawcami - podstawowym jej źródłem jest bowiem coś na kształt zawierzenia. Z drugiej strony, magia przywództwa wynika z faktu, iż jest ono do pewnego stopnia "darem". Inaczej niż "czystą władzę", nie można go w prosty sposób nabyć przez nominację czy sukcesję, a nawet zdobyć w drodze wyborów. Z tego też względu "daru przywództwa" pozbawieni byli liczni królowie, cesarze czy prezydenci. Przypadł on jednocześnie w udziale niejednemu wieśniakowi, żołnierzowi czy elektrykowi. Stąd też u podłoża badań nad przywództwem leżą zarówno pytania uniwersalne - o naturę ludzką i o naturę władzy, jak również bardziej praktyczne: czy przywódcy są w ogóle potrzebni, zwłaszcza w demokracji?