Janek, kuźwa. Jak Ty to robisz. Parę stron, parę kresek, parę słów, a ja już czuję rzeczy, już wierzę w tego człowieka i już mi smutno. “Przypadek pana Marka” to krótka opowiastka o panu Marku. Dozorcy na osiedlu, cichym, wycofanym, co nikogo nie chce urazić, nikogo nie chce rozczarować, głośno się niczemu nie sprzeciwi. Zostaje przez to wplątany w eskalujące, lokalne administracyjne niesnaski, w których zakopuje się coraz głębiej, coraz bardziej nie ma jak w z tej sytuacji uciec, a nam zostaje poczucie nadchodzącej katastrofy. Minimalizm jest tu obecny na każdej płaszczyźnie, i na każdej działa doskonale. Wizualna strona jest skrajnie sugestywna, precyzyjna w tym co pokazuje i jak. Każde wypowiedziane słowo ma znaczenie, każda scena ma swój impakt. Komiks jest bezbłędnie oszczędny w środki, doskonale eskaluje i buduje napięcie, a jego przejrzystość i czystość idealnie współgrają z poczuciem pustki i samotności. Po “Incelu” ponownie w punkt. Jestem zachwycony.