„Strażnicy” przez dekady byli komiksem, którego się nie tykało. Legendą, w jaką ingerować nie było można. Ani trzeba. Bo i po co. Może i Alan Moore ma lepsze dzieła, może i bliższe ideałowi – sam tak uważa zresztą – ale w komiksie superhero i antihero nie było i nie będzie doskonalszego uchwycenia tematu nadludzi. Więc co tu dodawać? Ale jednak dodano. Dodano nieco o bohaterach, zrobiono film, potem rzucono się na głęboką wodę i postanowiono włączyć te postacie i wydarzenia do głównego nurtu, dopowiedzieć ciąg dalszy – zupełnie inny w komiksach, a inny w serialu – i tak docieramy do tego momentu. „Zegar zagłady”, gdzie to włączenie i kontynuowanie miało miejsce, był świetny. „Rorschach” też jest świetny. I przy okazji to najlepsza obok „Mister Miracle” i „Visiona” historia Toma Kinga wydana na polskim rynku.

Zupelnie nie spodziewalem sie ,ze ten komiks tak pozytywnie mnie zaskoczy!!! Seria Straznicy Poczatek bylem zupelnie rozczarowany, Zegar Zaglady niby byl ok,a jednak mialem mieszane uczucia,a RORSCHACH to bylo wlasnie to na co czekalem! Bardzo ciekawy scenariusz i znakomite rysunki, a do tego szereg ukrytych w tle smaczkow i dajace do myslenia przeslania... I co bardzo wazne - tak jak Straznicy nie jest to komiks w stylu superhero,a co ciekawe z dzielem Alana Moora ma niewiele wspolnego! Straznicy to raczej tylko punkt odniesienia dla tego doskonalego kryminalu! RORSCHACHa zdecydowanie polecam wszystkim lubiacym ambitny komiks!!!

Kiedy z mieszanymi uczuciami brnąłem przez Batmana Kinga (do końca nie wytrwałem), dziwiąc się, jak ten scenarzysta mógł stać się taką gwiazdą, po kolei wpadały mi w łapy kolejne jego 12 zeszytowe serie: Vision, Mister Miracle, Szeryf Babilonu... I nim się obejrzałem, stałem się jego fanem :) Z kolei Strażnicy to absolutny top moich ukochanych komiksów, i żadne podpinanie się pod niego z jakim mamy do czynienia od dekady, nie przekonało mnie do siebie. Aż do teraz, Kingowi się udało :) Co prawda mam zagwozdkę z zakończeniem, nie wiem czy w dobrym kierunku to poszło, i czy powinienem być zadowolony z takiego plot twista... Ale sama historia, przywodząca na myśl hollywoodzkie klasyki pokroju JFK, Manchurian Candidate, czy Syndykat zbrodni, w konwencji Zodiaka Finchera? Nie powiem, kupiło mnie to. Więcej Toma Kinga Egmoncie!