Był niegdyś cykl „Kaczor Donald i wehikuł czasu”, legenda już, pamiętana pewnie właściwie tylko przez fanów. Ale pamiętanie warta. A to, co robią disnejowskie kaczki, disnejowskie myszy często też robią, więc na tej samej zasadzie tym razem to Miki wsiada w wehikuł i podróżuje przez ery i epoki. I robi to nieźle. Może „Donald” był pod tym względem lepszy, ale zabawa nadal jest na poziomie i ucieszy fanów Disneya w każdym wieku.

Jak sam tytuł wskazuje, przedstawiona w albumie historia skupia się na podróżach w czasie. Miki jako dziennikarz otrzymuje szansę przeprowadzenia wywiadu z wynalazcami wehikułu czasu. Nie wszystko jednak idzie tak, jak powinno i w wyniku pewnego wypadku bohater wyrusza w ekscytującą i momentami niebezpieczną podróż po epokach. Podstawą całego scenariusza są piętrzące się tutaj gagi, które powinny rozbawić każdego (niezależnie od wieku). Dodatkowo należy docenić umiejętność scenarzysty połączenia „klasycznego klimatu”, gigantycznej dawki humoru i prostej, ale przyjemnej w odbiorze nutki edukacyjnej. Dab w zabawny i przemyślany sposób konfrontuje Mikiego nie tylko ze znanymi postaciami (naukowcami, artystami), ale również osadza go w realiach wielu znanych wydarzeń historycznych (np. misja Apollo). Pozwala to młodemu czytelnikowi poznać szczyptę historii, która może pobudzić jego ciekawość. Najmniejszych powodów do marudzenia, nie ma również, jeśli chodzi o oprawę wizualną. Fabrizio Petrossi jak na doświadczonego artystę pracującego od bardzo dawna dla Disneya, genialnie wizualizuje historię Mikiego. Jego prace zachowują „klasyczną formę” dawnych dzieł WD, jednocześnie są one ciągle na tyle urokliwe i kolorowe, że trudno jest oderwać od nich wzrok.