Długo, bo ponad półtora roku kazał na siebie czekać dziewiąty tom „Jonki, Jonka i Kleksa". Nie aż tyle, co ósmy, którego wydanie zajęło aż cztery lata, ale jednak. W końcu jednak jest i na ceniących klasykę miłośników rodzimego komiksu czeka porcja niezłej zabawy. I to wcale nie głupiej, a na dodatek nadającej się dla najróżniejszych czytelników, niezależnie od ich wieku czy płci, która może i się zestarzała, ale i tak wciąż warta jest uwagi.

Proste, ale zajmujące opowieści o Kleksie i jego przyjaciołach nadal wzbudzają pozytywne zainteresowanie. Mimo upływu lat nadal się je czyta "jednym tchem". Dzięki za ich przypomnienie. I tylko ten format i oprawa. Nie do przyjęcia. Czy naprawdę klasykę polskiego komiksu trzeba wydawać w ten sposób ? Czy po prostu za jakiś czas czeka nas reedycja serii z Kleksem w powiększonym formacie i twarda okładką, jak to Egmont uczynił z komiksami Marvano ?

Z bólem, ale odejmuję dwie gwiazdki za wydanie. Traktowanie Kleksa przez Egmont jak marnej zeszytówki to kpina. Pół biedy gdyby kleks tak był pierwotnie prezentowany, ale o ile pamiętam w Świecie Młodych, format był dwa razy większy. W wersji Egmontowej ciężko się to czyta (i ogląda). Twarda oprawa też do rozpatrzenia. Trochę przykro

ODWIEDZINY SMOKA jak i SZALONY WYNALAZCA maja jedna wade zbyt maly tekst w dymkach wiem bo kupilem inne tytuly oprucz W KRAINIE ZBUNTOWANYCH LUSTER sest SUPER .